ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω ότι η ζωή μου καταστρέφεται ξανά. Πριν από τέσσερα Χρόνια πέρασα κάτι που με διέλυσε. Είχα κλειστεί στον εαυτό μου φίλους δεν είχα δεν έβγαινα από το σπίτι και καμία φορά κοιτούσα επί ώρες τον τοίχο χωρίς να το καταλαβαινω. Παρόλα αυτα τα κατάφερα και τώρα έχω τους καλύτερους φίλους. Όμως φετος έμαθα ότι ο κολλητος μου με γούσταρε και μου τα ζήτησε. Για να μην τα πολύ λογώ δεν έγινε τίποτα μεταξύ μας. Μετά από τοτε η κολλητή μ ήταν κάπως απόμακρη (ετσι πιστευα). Δεν μου έλεγε να πάμε βόλτα αν δεν το έλεγα εγώ και πήγαινε συνεχεί βόλτα με τον πρώην κολλητό μου(θα τον λέω Μανο). Εκείνη την περίοδο τής άρεσε ένα αγόρι πήγαινε για σχέση αλλα μετα απο ο,τι έγινε με τον Μανο δεν μου ξανα είπε τίποτα για εκείνο το αγορι και ο,τι έμαθα το κατάλαβα μόνη μου. Σήμερα είχαμε κανονίσει όλη η παρέα να συναντηθούμε έξω απο μια καφετέρια μια συγκεκριμένη ώρα. Η κολλητή μ ήθελε μιάμιση ώρα νωρίτερα να συναντηθώ μαζί της μόνο και αφού πέρασε η ώρα βλέπω τον Μάνο να έρχεται. Είχε κανονίσει μαζί του και δεν μου το είχε πει. Σηκώθηκα και έφυγα διότι δεν μπορώ να τον αντικρίζω πια. Νιώθω όμως τόσο απογοητευμένη και πληγωμένη κύριος από την κολλητή μου και επειδή ο Μάνος αρχίζει και μπαίνει στην παρέα σιγά σιγά. Οπότε Εγώ αρχίζω και φεύγω. Ούτε αυτός θέλει να μου μιλάει ούτε να είμαστε στην ίδια παρέα. Δεν ξέρω τι να κάνω πια. Ξέχασα να πω ότι 17 Χρόνων