Όταν είχα πρωτοδιαβάσει το ποίημα,ήμουν 15 χρονών και δεν είχα νιώσει το αίσθημα της ματαιότητας όπως το νιώθω τώρα,εδώ στου δρόμου τα μισά...Ας προσπαθήσουμε να ξαναβρούμε εκείνα που αγαπάμε...κι ας είναι αργά...
10.3.2017 | 23:14
Θέλω να γυρίσω στην Αθήνα
Όλα τα έχω έδω...δουλειά, φίλους, σχέση...και όμως θέλω να φύγω. Δε με γεμίζει τίποτα πια, δεν είμαι ευτυχισμένη, υποφέρω...Εδώ στου δρόμου τα μισάέφτασε η ώρα να το πωάλλα είναι εκείνα που αγαπώγι’ αλλού γι’ αλλού ξεκίνησα.Στ’ αληθινά στα ψεύτικατο λέω και τ’ ομολογώ.Σαν να `μουν άλλος κι όχι εγώμες στη ζωή πορεύτηκα.Όσο κι αν κανείς προσέχειόσο κι αν το κυνηγά,πάντα πάντα θα `ναι αργάδεύτερη ζωή δεν έχει.
1
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [08.11.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-11-08/__LiFO_10%2B1_Previews4%20%281%29.jpg?h=748d7e9c&itok=zdgEe7VA)
