23.3.2017 | 02:21
Κ
Σήμερα ήταν ο τελευταίος καφές με την κολλητή. Αύριο ξενοικιαζει. Τι να πρωτοσκεφτω. Ότι μέναμε δίπλα ότι ήταν ένα καταφύγιο. Γιατί είμασταν αχώριστες τα τελευταία χρόνια. Δεν είναι το σπίτι είναι η σιγουριά να την έχω και να με έχει δίπλα και το μόνο που χρειαζόταν ήταν ένα τηλ. Οι βόλτες μας τα ψώνια τα μπανια. Το χειμώνα αύτη εδώ το καλοκαίρι εγώ εκεί. Και μόνο που φέτος δεν θα πάω . Πολλές αλλαγές τρομαχτικες. Η απόσταση πια δεν ειναι μεγάλη αλλά αλλιώς μάθαμε. Θα μ λείψεις μικρή . Εύχομαι το επόμενο κεφάλαιο να ναι γεμάτο ευκολία.
