ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ποιο είναι ακριβώς το επίπεδο σου που δε σου επιτρέπεται να ζητήσεις δουλειά;Φιλόλογος δεν είπες πως είσαι;Φαντάζομαι γνωρίζεις πόσοι φιλόλογοι υπάρχουν.

Και εκεί να το αφήσεις δε παίζει να το διαβάσουν στον αιώνα τον άπαντα.Δούλευε μια φίλη εκεί γραμματέας, πασαρέλα γινόταν λέει και στο τέλος φεύγαν σύξυλες όλες. Μιλάμε για τέτοια υπερπροσφορά, που στο τέλος ΑΝ σε πάρουν θα παίρνεις 3 και 60 αλλιώς πάνε στην επόμενη.Έτσι είναι τα πράγματα.

Plot twist.Άσε τα φροντιστήρια. Να απευθυνθείς σε όλα τα μεγάλα ηλεκτρονικά μέσα ή κι εφημερίδες (ή δυνατόν ραντεβού με το HR) για διορθωτής κειμένων και επιμέλεια μεταφράσεων (διόρθωση). God knows they need you!!!

Καλησπέρα! Έχω δουλέψει ως γραμματέας σε φροντιστήριο και γενικά να ξέρεις όσα mail έρχονται με βιογραφικά πάνε άκλαυτα.. Τώρα για όσους έρχονται από κοντά σχεδόν πάντα ο φροντιστηριούχος τους κρατάει για να μιλήσουν εκείνη την ώρα και κρατάει το βιογραφικό για παν ενδεχόμενο. Λόγω της ειδικότητάς μας θα βρεις δύσκολα. Θα σου έλεγα να μην πέσεις στην παγίδα να απευθυνθείς μόνο σε μεγάλες αλυσίδες, αλλά και σε συνοικιακά, διότι τα πρώτα έχουν μια "βάση" από συστημένους καθηγητές και παίρνουν από εκεί όταν χρειαστεί, ενώ τα συνοικιακά δεν έχουν αυτή την πολυτέλεια επομένως παίρνουν τον 1ο που θα έχει τα τυπικά προσόντα και θα είναι άμεσα διαθέσιμος. Σε καμία περίπτωση μη σκεφτείς ότι ρίχνεις το επίπεδο, δεν είμαστε πυρηνικοί φυσικοί να μας ζητάνε και να μη δεχόμαστε, φιλόλογοι είμαστε ανάμεσα σε χιλιάδες και κάπως πρέπει να δικτυωθείς. Καλή επιτυχία!

Όταν τελείωσα το μεταπτυχιακό μου, θεωρούσα ακριβώς το ίδιο. Ότι ρίχνω το επίπεδο μου πηγαίνοντας από πόρτα σε πόρτα. Και έμεινα άνεργη περιμένοντας μαγικά να έρθει μια δουλειά στέλνοντας αιτήσεις ονλαιν και χιλιοπροσεγμένες συνοδευτικές επιστολές. Ο φίλος μου, έχοντας τελειώσει το ίδιο αντικείμενο με εμένα, χτύπησε πόρτες αφήνοντας βιογραφικά την επόμενη κιόλας μέρας μετά το πέρας των σπουδών μας. Χωρίς να λέω πως υπάρχει χρυσή συνταγή, μάντεψε ποιος έμεινε άνεργος 6 μήνες και ποιος βρήκε δουλειά σε 3 εβδομάδες. Εάν θέλεις να εργαστείς, πρέπει να το βάλεις στόχο. Και οι στόχοι δεν επιτυγχάνονται από τον καναπέ. Να είσαι περήφανη για κάθε πόρτα που χτυπάς! Δεν ζητάς χάρη από κανέναν, έχεις τα εφόδια και απλως κυνηγάς με επιμονή τους στόχους σου.

Ε;; Που ακριβώς είναι το γελοίο; Είναι γελοίο το ότι ψάχνεις για δουλειά στο αντικείμενο σου; Ρίχνεις το επίπεδο ψάχνοντας για δουλειά; Δηλαδή κατά τη γνώμη σου τι θα ήταν ιδανικό; Να κάθεσαι αραχτός-η στον καναπέ και να σου 'ρθει η δουλειά ουρανοκατέβατη, μην τυχόν και φανείς "απελπισμένος-η"; Συγγνώμη αλλά δεν καταλαβαίνω πως το σκέφτεσαι