ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
22.4.2017 | 15:49

Απρόοπτη εγκυμοσύνη

Είμαι 19 ετών. Το αγόρι μου είναι 20 ετών. Είχαμε σεξουαλικές σχέσεις και έπαιρνα αντισσυλιπτικα.Ομως έλα που ξέχασα να πάρω μια φορά.Μια φορά μόνο! Κι όμως ήταν αρκετό να γίνει το κακό. Εμεινα έγκυος.Τρομαξα εκλαψα αλλά συνηλθα και αποφάσισα να αναλάβω τις ευθύνες μου.Εψαξα στο διαδίκτυο και βρήκα πόσες χιλιάδες ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες και εκτρώσεις έχουμε στην Ελλάδα καθημερινά. Το παιδί δεμ το ρίχνω θα το κρατησω.Και η μάνα μιας φίλης μου έμεινε έγκυος σε αυτήν κατά λάθος.Αν είχε κάνει έκτρωση δεν θα ζούσε τώρα η φίλη μου.Το μωρό είναι αθωω για να πληρώσει τα λάθη μου.Μίλησα με έναν παπά για το τι πρέπει να κάνω και με εξόργισε. Μου είπε να πάω να το ριξω άμεσα και θα με συγχωρέσει ο Θεός.Κρατήθηκα να μην τον βρισω άνθρωπος της εκκλησίας και να δίνει τέτοιες συμβουλές.Μίλησα με το αγόρι μου του οποίου ο πατέρας είναι κι αυτός παπάς το είπε στον πατέρα του και αυτός μας είπε να το κρατήσουμε γιατί είναι άδικο μια ψυχουλα να πάει χαμένη.Ας το γεννησω είπε και ας το δώσω για υιοθεσία αν δεν το θέλω τόσα ζευγάρια θέλουν να κάνουν παιδί και δεν μπορούν ας πάει σε κάποιο από αυτά. Εγώ όμως μολονότι δεν το ήθελα θα το κρατήσω.Ο πατέρας του αγοριού μου μου είπε επίσης ότι η εκκλησία βοηθάει οικονομικά κοπέλες όπως εγώ στο πλαίσιο του αγώνα κατά των εκτρώσεων που κανει.Αυτό θα με βοηθούσε πολύ. Εκτός όμως από την εκκλησία ξέρετε και κάποια άλλη οργάνωση που να βοηθάει νεαρές μητέρες; Μην μου πείτε να κάνω έκτρωση γιατί δεν θα το κάνω ποτέ αυτό.Ας πρόσεχα στην τελική.
5
 
 
 
 
σχόλια
το μωρο είναι δημιούργημά αποκλειστικά δικο μου και του συντρόφου μου, μονο εγω κι εκεινος μπορούμε αποφασίσουμε για την τυχη του...εάν είναι κατι που το θελω και οι συνθηκες μου επιτρεπουν να το κρατησω, μαντεψε....το κραταω..εάν όχι, το ριχνω μονο όταν κι αν είμαι ετοιμη ξαναπροσπαθω...γιατι να το φερω στον κοσμο όταν τιποτα δεν είναι υπερ μου? καταστρεφω και τη δικη μου ζωη και αυτή του μωρου...δε ξερω ισως εκ πρωτης οψεως να ακούγεται εγωιστικο όμως κατά βαθος το καλο του σκέφτομαι...οση αγαπη και να του προσφερω ενόσω μεγαλωνει, θα το καταδικασω σε μια μιζερη ζωη εάν από τωρα δεν είμαι σε θεση να του εξασφαλισω τα απαραίτητα. Η κοπελα αφου είναι αποφασισμένη να το κρατησει, ας φανει ανταξια των ευθυνών της, αν παλι ομως αποφασισει να το δωσει για υιοθεσία, ας είναι από τωρα ετοιμη να αντιμετωπισει το βαρυ αντίκτυπο που θα εχει ο αποχωρισμος παιδιου-μανας στην ψυχολογια της.
Μη φοβάσαι, όλα καλά θα πάνε. Είσαι μικρούλα (όχι υπερβολικά), αλλά θα τα καταφέρεις, ειδικά αν έχεις στήριξη από τις οικογένειές σας. Δοκίμασε να επικοινωνήσεις με την "Αγκαλιά" και την "Κιβωτό".Σου εύχομαι ό,τι καλύτερο.
Scroll to top icon