Σαν σήμερα το 2003 η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε τη Συνθήκη κατά της Διαφθοράς. Στατιστικές που έχουν διενεργηθεί υπολογίζουν πως κάθε χρόνο 1 τρισεκατομμύριο δολάρια σπαταλούνται για δωροδοκίες και ρουσφέτια παντός τύπου παγκοσμίως. Ως χώρα η Ελλάδα διοργανώνει σκυταλοδρομίες διαφθοράς εδώ και χρόνια.
Ας κάνουμε μία μικρή διαδρομή σε ορισμένα από τα σκάνδαλα που συγκλόνισαν τον τόπο μας τις τελευταίες δεκαετίες:
1. Σκάνδαλο Κοσκωτά 1989
2. Σκάνδαλο χρηματιστηριακού κραχ 1999
3. Σκάνδαλο μεταλλεία Κασσάνδρας 2003
4. Υπόθεση Siemens 2005
5. Υπόθεση Vodafone 2006
6. Σκάνδαλο Τσιτουρίδη 2007
7. Σκάνδαλο Ζαχόπουλου 2008
8. Σκάνδαλο Βατοπεδίου 2008
9. Σκάνδαλο Τσοχατζόπουλου 2010
Κανένα από τα παραπάνω δε χρειάζεται συστάσεις. Είναι όλα πασίγνωστα και χιλιοειπωμένα. (Άσχετα που η μνήμη του Έλληνα θα μπορούσε να παραλληλιστεί με αυτή του χρυσόψαρου.)1, 2, 3 Τι έλεγα; Α, ναι!
Κάποιες λοιπόν από αυτές τις υποθέσεις είχαν τις ρίζες τους σε παλαιότερα χρόνια, κάποιες από αυτές ξέσπασαν παράλληλα με άλλες. Όλες τους φέρουν τη δυσωδία και την αποσύνθεση του σύγχρονου - και μη - πολιτικού συστήματος.
Εφόσον ξεπεράσουμε για μια στιγμή την τρομάρα που πήραμε σκεπτόμενοι τη μυρωδιά πτωμαΐνης που αναδύεται απ' τη Βουλή μπορούμε να δώσουμε προσοχή στην παραπάνω στατιστική. Φαίνεται πως οι Έλληνες κάνουμε σεφτέ. Θα μπορούσαμε και όχι άδικα να υποθέσουμε ότι το 1/3 του ενός τρισεκατομμυρίου παγκοσμίως αποτελούν καθαρά τα εγχώρια πολιτικά σκάνδαλα διαφθοράς (και τόσες ακόμα υποθέσεις που δεν έχουν δει το φώς της δημοσιότητας). Ή μήπως είμαστε υπερβολικοί;
σχόλια