25.5.2017 | 03:37
ολη η προηγουμενη ζωη μου
με χλευαζει. Και γω χλευαζω ολους τους προηγουμενους εαυτους μου. Μου μοιαζουν τοσο ξενοι με τον τωρινο εαυτο μου.Ηθελα να πω πολλα. Εγραψα κι εσβησα πολλα. Τελικα κατεληξα οτι ολα ειναι βλακειες. Το προβλημα ειναι ενα και αλυτο ακομα και για τους πιο δυνατους σημερινους λυτες. Εσυ δεν εισαι πια εδω. Και γω δε θα γινω ποτε αυτο που θα γινομουν αν μεγαλωναμε μαζι. Εισαι η βαθυτερη μου πληγη. Και τιποτα και κανεις δε θα μπορεσει να την κλεισει. Το προδικαζω. Και μην μου κανετε τους εξυπνους. Αν καποιος εχανε τη μανα του δε θα του λεγατε δεν πειραζει θα βρεις μια καινουρια μανα. Εγω τετοιας προσωπικης σημασιας και αξιας προσωπο εχασα, αναντικαταστατο. Θα με ακολουθει η απουσια του οσο ζω. Και θα πρεπει να μαθω να ζω με αυτο, οπως ο ακρωτηριασμενος με το ακρωτηριασμενο του ακρο.
