«Σοβαρά προβλήματα στις μετακινήσεις του θα αντιμετωπίσει και αυτήν την εβδομάδα το επιβατικό κοινό, εξαιτίας των κινητοποιήσεων των εργαζομένων στα μέσα μαζικής μεταφοράς», προειδοποιούν σήμερα όλα τα sites.
Ο τίτλος «σοβαρά προβλήματα στις μετακινήσεις» όταν έχει προγραμματιστεί απεργία μου θυμίζει την «επέλαση του χιονιά» όταν πέφτει η θερμοκρασία. Όλοι προετοιμάζονται αλλά κανείς δεν ξέρει τι τον περιμένει. Αν ζεις, βέβαια, σε αυτήν την πόλη έχεις συμφιλιωθεί θέλοντας και μη με το απρόοπτο, το ανοργάνωτο κτλ.
Σήμερα περίμενα το λεωφορείο μία ώρα και ένα τέταρτο. Το συναίσθημα όταν το είδα να καταφθάνει ίσως να είναι όμοιο με αυτό που νιώθει κάποιος όταν συναντά την όαση μέσα σε μια έρημο. Ο κόσμος στη στάση πολύς. Σπρώξιμο, ποδοπάτημα, βρισιές για μια θέση. Εγώ ευτυχώς στρογγυλοκάθησα στη θέση που για περίεργο λόγο πάντα με περιμένει, γεγονός που μου επέτρεπε να παρατηρώ τους γύρω μου εκ του ασφαλούς. Κάποιοι προσπαθούσαν να το διασκεδάσουν μιλώντας με τους διπλανούς τους και σχολιάζοντας την κατάσταση, άλλοι τα έβαλαν με τον οδηγό που άργησε να πάει στο αμαξοστάσιο, άλλοι με όσους περίμεναν στη στάση και φιλοδοξούσαν να μπουν όταν άνοιγαν οι πόρτες. Ένας τύπος άρχισε να φωνάζει σε κάποιον. Έβγαλα το ακουστικό του Mp3 από το αυτί για να ακούσω καλύτερα: «Έξω από το λεωφορείο ο Οφορίκουε». Το «Οφορίκουε» είναι ένας επιθετικός προσδιορισμός που χρησιμοποίησε ένας επιβάτης για να διώξει από το λεωφορείο έναν έγχρωμο μετανάστη. Στην πραγματικότητα ο Οφορίκουε είναι Γκανέζος ποδοσφαιριστής από την Άκρα, όπως με πληροφορεί ο Γιώργος απ' το τηλέφωνο.
Όπως ανέφερα και στην αρχή αυτή η πόλη είναι γεμάτη εκπλήξεις. Για κάποιους ενδιαφέρον, για μένα κουραστικό. Και όταν λέω εκπλήξεις εννοώ τα παράδοξα που συμβαίνουν. Παρακαλάμε να μη βρέξει γιατί θα φράξουν τα φρεάτια και θα πλημμυρίσουν οι δρόμοι, να μην έρθει κανένας Ερντογάν, Στρος Καν κτλ και κλείσει όλο το κέντρο μέχρι το Χίλτον για να περάσουν ανενόχλητοι, να μην έχει σταματήσει κανείς με αλάρμ στη λεωφορειολωρίδα της Πατησίων και κόψει όλη τη ροή, να μην, να μην, να μην.
Τα ΜΜΕ αναφέρονται στην «Εβδομάδα των Παθών» λόγω των απεργιακών κινητοποιήσεων σε μια προσπάθεια να στρέψουν τον κόσμο ενάντια σε όσους διεκδικούν. Το δικό μου πρόβλημα δεν είναι οι εργαζόμενοι των ΜΜΜ που απεργούν. Είναι η νοοτροπία που προσπαθούν να μας καλλιεργήσουν. Και μέχρι κάποιο σημείο τα έχουν καταφέρει, δυστυχώς. Κάποιοι τα βάζουν με τον απεργό και τον μετανάστη και κάποιοι άλλοι βρίζουν συνεχώς όσους τα φάγαν και τους ξαναψηφίζουν.
σχόλια