ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πόσο θα θελα να είχα πέσει έξω στις ανησυχίες μου ότι για κάποιον που θεωρούσα φίλο δεν αισθανόμουν την ανάλογη ανταπόκριση. Πάντα εγώ έστελνα πρώτος. Σχεδόν πάντα ρωτούσα ευγενικά αν μπορούσα να πάρω τηλ. Σχεδόν όλες τις φορές η απάντηση ήταν δε μπορώ τώρα. Για καφέ και ποτό εγώ έστελνα. Όταν βρήκε και σχέση, μετά από δύο ώρες απαντούσε. Όταν αποφάσισα να μην ξαναγράψω δε μ αναζήτησε. Σαν να μην υπάρχω καν. Κι αν δε του χω σταθεί στα δύσκολα. Σκληρή διαπίστωση η αλήθεια. Αλλά έπρεπε να γίνει. Όχι τίποτε άλλο, αισθανόμουν ανεπιθύμητος. Ίσως και να με έβλεπε ως βάρος. Τον απάλλαξα λοιπόν απ τον κόπο και διέσωσα την αξιοπρέπειά μου. Τουλάχιστον να ξεκαθαρίσω ποιοι μ αγαπούν αληθινά.