Αχ κοριτσι μου και ας μη σε ξερω μετέφερες πολυ ωραια την έννοια του έρωτα..σε καταλαβαίνω γιατι το εχω περάσει να θες τοσο πολυ καποιον και αυτο να ειναι απο πλευρά σου μονο..κοιτα να σου πω η ζωη μας παει η μαλλον την παμε απο διάφορα μονοπάτια πρεπει ομως να πληγωθουμαι για να εκτιμήσουμε καποια πράγματα να κάνουμε λαθη και βάση αυτα που εχουμε περασει να πράξουμε καλύτερα στη ζωη μας ωστε την επόμενη φορα να μην κάνουμε τα ιδια..
3.6.2017 | 00:56
Ερωτας πωλειται σε τιμη ευκαιριας
Που και που τρυπωνει η σκεψη σου στο μυαλο μου. Την διωχνω σαν χωμα που εκατσε στα χερια μου. Δεν ερχεσαι συχνα ειναι η αληθεια. Εχω επιλεξει να μην σε σκεφτομαι. Μονη μου (σε??) ερωτευτηκα. Μονη μου σε απιθωσα καπου ψηλα, μονη μου σε ξεχασα. Και εσυ εισαι καπου εκει, ζεις καπου εκει, σε αγκαλιες που γουσταρεις πλεον. Καμμια φορα σκεφτομαι πως για δες! Αυτην την ταυτοχρονη στιγμη ζουμε και αναπνεουμεσε καποια πολη παραδιπλα, καποια σπιτια πιο μακρια, καποια ντουβαρια πιο κει. Μου φαινεται λιγο παραξενο που συνυπαρχουμε ετσι χωρις να συναντιομαστε. Πουθενα. Που και που σε θυμαμαι σαν πικρη γευση που ερχεται στα χειλια. Απο καποια λεξη, καποια μυρωδια , καποιο σοκακι της Αθηνας που ξυπναει πανω στα σκουπιδια του. ΕΚΕΙ για δες περπατησαμε. ΕΚΕΙ πηγαμε για καφε. Λειψες οι μερες μας. Λειψα τα ονειρα, λειψη η καρδια μας ρε τελικα. Και συνεχιζω την ζωη μου, ξυπναω, κατουραω, πλενω τα δοντια μου, κανω διαιτα, κανω γυμναστικη, βαζω στοχους, κανω φιλους, κανω οποια κονφορμιστικη μαλακια θες.Ονειρα δεν κανω. Η ζωη μου πια ειναι μονο ρεαλισμος. Και για να μαι ειλικρινης μου φαινεται σαν κατι τοσο μακρινο η χαρα που εκανα οταν μου πρωτοεκδηλωσες τα ''αισθηματα'' σου. Σαν βουβος κινηματογραφος μου ερχεται ο εαυτος μου να γελαει, να χοροπηδαει, να παιρνει την φιλη και να φωναζει απο χαρα.Σαν να εζησα δυο παραλληλες ζωες.Αυτος ο ερωτας που λεμε τι ειναι τελικα? Ποσο τον πουλαν εκει εξω? Σε τι μεταφραζεται? Σε ποσα κιλα σαρκας? Σε ποσες ατελειες? Σε ποσα ευρω ρε συ πες μου. Και δεν ειναι οτι ''πληγωθηκα'' κτλ κτλ. Που σκατα φυσικα και πληγωθηκα, φυσικα και εσπασα τα μουτρα μου. Φυσικα και ο πονος μου επικεντρωθηκε και στο σωμα μου. Απλα καπου στον δρομο σε ξεχναω πισω. Προχτες ειπα σε καποιον δεν πιστευω πως πριν λιγο καιρο ημουν ερωτευμενη. Πως ημουν τοτε? Πως ειμαι τωρα? Δεν θυμαμαι.Και για να μαι ειλικρινης οταν κανω ερωτα με αλλον δεν σε σκεφτομαι. Θα σε σκεφτω σε ακυρες στιγμες. Τις πιο ακυρες. Και θα σε διωχνω παντα. Θα σε διωχνω εσαει. Και θα ξεπουλαω το ψεμμα μας σε τιμη ευκαιριας.Αλλωστε τι να διακινδυνευσουμε πια?
2
