«Η Αθήνα είναι γεμάτη από κάτι φανταστικά ξύλινα σπιτάκια που έχουν μέσα από εφημερίδες μέχρι ασπιρίνες και σαμπουάν. Πουλάνε και μπίρες, και εφημερίδες και περιοδικά. Στη γωνία του δρόμου μας στην Πλάκα είχε ένα κι αγοράζαμε μπίρες κάθε μέρα!!!!» έγραψε ένας ενθουσιασμένος blogger από την Αlabama .«Είναι σαν να τάισε κάποιος ένα Νεοϋορκέζικο κιόσκι εφημερίδων με στεροϊδή» σημείωσε όλο πνεύμα μια συντάκτρια του ΜNBC σε μια ανταπόκρισή της από την Αθήνα στη διάρκεια των Ολυμπιακών.
Η αλήθεια είναι πως τα περίπτερα είναι ένα τόσο συνηθισμένο κομμάτι της αθηναϊκής καθημερινότητας που ξεχνάμε πως είμαστε μία από τις λίγες, αν όχι η μόνη πρωτεύουσα, που διαθέτει αυτά τα μικρά θαύματα των ελάχιστων τετραγωνικών που χωράνε τα πάντα. Από τα πιο συνηθισμένα: τσιγάρα, πατατάκια, εφημερίδες αναψυκτικά, νερό, καραμέλες ,σοκολάτες, προφυλακτικά, μέχρι τα πιο ασυνήθιστα ή τρελά: ντεπόν, χανζαπλάστ, μπρελόκ, σαμπουάν, δηλώσεις για την εφορία, σερβιέτες, γυαλιά ηλίου, ξυραφάκια, παραμάνες, πορνοταινίες, τσιζ κέικ, κομπολόγια και σάντουιτς. Όλα χωράνε μέσα στον σουρεαλιστικό κόσμο των περιπτέρων. Ανάλογα με την τοποθεσία αλλάζει και το στοκ: Ένα μοναδικό χαρακτηριστικό των αθηναϊκών περιπτέρων είναι πως στο κέντρο τουλάχιστον λειτουργούν και ως εναλλακτική πηγή τουριστικών ειδών. Το περίπτερο στη Διονυσίου Αεροπαγίτου - στο ύψος του Ηρωδείου -πουλάει εκτός από πιπεράτες αρχαίες τράπουλες και καρτ ποστάλ, αγαλματίδια τα οποία ο ιδιοκτήτης τους έχει τοποθετήσει σε ειδική γυάλινη προθήκη- βιτρίνα στο κάτω μέρος του περιπτέρου.
Θα μπορούσε να πει κανείς πως το αθηναϊκό περίπτερο είναι ο θρίαμβος της ελληνικής πατέντας: oι προσθήκες , οι αλλαγές και οι ευρεσιτεχνίες είναι μέσα στο πρόγραμμα. Ακόμα και η μορφολογία ενός περιπτέρου αλλάζει ανάλογα με την περιοχή, το στοκ και τα γούστα του ιδιοκτήτη. Μερικά περίπτερα (όπως αυτό κοντά στον ΟΤΕ της Εκάλης ) χάρις σε νάιλον παραπετάσματα, τέντες, βιτρίνες, άπειρα ψυγεία και σταντ θυμίζουν πλέον μικρά μαγαζιά - μια εικόνα που έχει συνεισφέρει αρκετά στην εικόνα ορισμένων περιπτεράδων ως κρυφο-εκατομμυριούχων.(«Ξέρεις πόσα κονομάει αυτός» είναι μια ατάκα που ακούγεται αρκετά συχνά στη θέα ενός περιπτέρου που επεκτείνεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς). Η αλήθεια είναι πως ένα περίπτερο μπορεί να βγάζει από 1.000 μέχρι 2.000 ευρώ την ημέρα, αλλά το καθαρό κέρδος για τους ίδιους τους ιδιοκτήτες είναι πολύ μικρότερο.
Tην ευημερία τους ζηλεύουν ψιλικατζίδικα και μίνι μάρκετ που παρανόμως πωλούν τσιγάρα μαζί και τρόφιμα. Ο πόλεμος των δύο μερών περιλαμβάνει και αλληλοκαρφώματα στην Υγειονομική Υπηρεσία, με αποτέλεσμα τα πρόστιμα να πέφτουν βροχή. Για αντιπερισπασμό, οι περιπτερούχοι ζητούν τη νομιμοποίηση πώλησης ειδών που ήδη πωλούν τα περίπτερα (γάλα, χυμούς, νερό). Ζητούν ακόμη ακόμη από το υπουργείο Ανάπτυξης απλοποίηση της σχετικής νομοθεσίας, διπλασιασμό των διαστάσεων των κουβουκλίων ώστε να χωρούν την αύξηση των προϊόντων και δυνατότητα μεταφοράς τους εντός της ευρύτερης περιοχής της υπερνομαρχίας Αθηνών-Πειραιώς.
Η ζωή ενός περιπτερά πάντως δεν είναι εύκολη- καθιστική ζωή μέσα σε ελάχιστα τετραγωνικά, άπειρες ώρες δουλειάς, για να μην αναφέρουμε το γεγονός πως για να πάει κανείς στην τουαλέτα πρέπει να καταστρώσει σχέδιο δράσης.(φήμες που θέλουν αρκετούς περιπτεράδες να χρησιμοποιούν μπουκάλια νερού ως αυτοσχέδιες τουαλέτες, δεν έχουν εξακριβωθεί). Εκτός των άλλων βέβαια οι περιπτεράδες έχουν επωμιστεί- ίσως και άθελά τους- τον παράξενο ρόλο του ανθρώπου που δίνει οδηγίες - σε τουρίστες αλλά και στους ίδιους τους Αθηναίους.
Όπως και να 'χει, καλό θα ήταν να μην απορούμε που τα περίπτερα της Αθήνας αποτελούν αντικείμενο απορίας και εξωτικού θαυμασμού για τους τουρίστες- σε ποια άλλη πόλη θα μπορούσε να βρει κανείς τσιγάρα, παραμάνες, περιοδικά, αναψυκτικά και ντεπόν κάτω από την ίδια στέγη στις 2.00 το πρωί;
«Τι φεύγει πιο πολύ; Τσιγάρα, τσιγάρα -χειμώνα καλοκαίρι- πιο πολύ κι απ’ το νερό. Η πιο δημοφιλής μάρκα είναι πάντα τα Marlboro Lights».
«Περισσότερη κίνηση έχουμε πάντα λίγο πριν από τα Χριστούγεννα και μετά Μάιο, Ιούνιο, Ιούλιο».
«Το πιο ασυνήθιστο πράγμα που πουλάω; Χαρτιά για δημόσιες υπηρεσίες».
«Συνήθως μας πειράζουν κοριτσάκια. Έρχονται και σου λένε διάφορα – ζητάνε τη Μαρία την Πενταγιώτισσα, σερβιέτες και μετά σκάνε στα γέλια».
«Όλοι οι τουρίστες είναι τόσο καχύποπτοι, νομίζουν τόσο πολύ πως θα τους κλέψεις, που αναγκάστηκα να βάλω τιμές στα πάντα: από μπισκότα μέχρι τσίχλες – σε σημείο που να φαίνεται κιόλας. Αλλά και πάλι καχύποπτοι είναι».
«Το πιο περίεργο πράγμα που μου έχουν ζητήσει ήταν ένα κιλό φέτα. Στα σοβαρά ήθελαν ένα κιλό φέτα».
«Μ’ έχουν ρωτήσει οδηγίες για την Ερμού ή το Σύνταγμα. Όχι ένας και δύο - συνέχεια».
«Το πιο δύσκολο πράγμα στην καθημερινότητά μας είναι η τουαλέτα. Όταν θέλω να πάω τουαλέτα παίρνω τηλέφωνο τον θυρωρό της διπλανής πολυκατοικίας. Τι κάνω αν δεν το σηκώνει; Κρατιέμαι».
5.5 χιλιάδες περίπτερα βρίσκονται στο λεκανοπέδιο της Αθήνας.
7 δισεκατομμύρια είναι ο τζίρος όλων των περιπτέρων στην Ελλάδα –όσο ο κύκλος εργασιών της ΔΕΗ και του ΟΠΑΠ μαζί!
50 τοις εκατό ων πωλήσεων αφορά τσιγάρα και είδη καπνού, 15% κάρτες τηλεφωνίας και 20 τον Τύπο.
350 εκατομύρια ευρώ είναι τα ετήσια μικτά κέρδη των αθηναίκών περιπτέρων.
250 Αλβανοί διαχειρίζονται ισάριθμα περίπτερα στην Αθήνα.
σχόλια