«Το μαγαζί το άνοιξα το 1960 και είναι το πιο παλιό φαγάδικο στην πλατεία. 48 χρόνια μόνο σουβλάκι, κοτόπουλο πακέτο και μερίδα με την ίδια ποιότητα, πάντα με πρώτη ύλη από το Μέτσοβο» λέει ο κυρ-Γιάννης περήφανα. «Είναι το πιο χαρακτηριστικό σημείο συνάντησης στην πλατεία», προσθέτει ένας από τους θαμώνες του μαγαζιού, «βρήκα ακόμα και στο Παρίσι μια Γαλλίδα που μου μίλησε με ενθουσιασμό για τα κοτόπουλα».
«Απ’ όσα υπήρχαν τότε που πρωτοήρθα εδώ, σήμερα δεν έχει απομείνει τίποτα» συνεχίζει ο κυρ-Γιάννης. «Θυμάμαι την Αναγνωστοπούλου χωματόδρομο με βράχια, μπακάλικα, το ψαράδικο στη γωνία, το Πάνθεον -το πιο παλιό σουπερμάρκετ της Αθήνας- το Βυζάντιο με τις τοιχογραφίες, το Ελληνικό, τώρα δεν υπάρχει τίποτα. Θυμάμαι, στη Μηλιώνη δεν μπορούσαμε να περάσουμε, έβλεπες μόνο ψόφιες γάτες, δεν υπήρχε μαγαζί. Η πλατεία τότε συγκέντρωνε πολλούς ποιητές, πολλές κυρίες Κολωνακιώτισες. Αυτοί οι παλιοί κάτοικοι που είχαν την οικονομική δυνατότητα έφυγαν με τη μεγάλη ζέστη στη δεκαετία του ‘80 και πήγαν στην Πολιτεία, στην Κηφισιά, αγόρασαν σπίτια και έμειναν εκεί. Σήμερα το Κολωνάκι έχει καταληφθεί από τράπεζες και πολυεθνικές. Έχει χαθεί η ποιότητα των ανθρώπων».
σχόλια