Όταν ακούς τη φράση «τελετή απονομής βραβείων», αυτόματα φέρνεις στο μυαλό σου βαρετούς ευχαριστήριους λόγους, ακόμα πιο βαρετές παρουσιάσεις υποψηφίων και ένα πανηγύρι από μουσική και τραγούδια με αφετηρία το σινεμά. Φέτος οι Erasers αναλαμβάνουν το ρίσκο μιας διαφορετικής διοργάνωσης, στήνοντας πάνω στη σκηνή ένα ολόκληρο στούντιο ήχου και εικόνας, με κεντρική ιδέα «την κινηματογράφηση του ίδιου του σινεμά σε πραγματικό χρόνο». «Μας ζητήθηκε από τον Άγγελο Φραντζή να κάνουμε αυτή την "υβριδική περφόρμανς"», εξηγούν, «μια on stage παράσταση καθόλη τη διάρκεια των βραβεύσεων, στην οποία θα κινηματογραφούμε τον κινηματογράφο και τον τρόπο που λειτουργεί το σύστημά του και θα σηματοδοτούμε το κάθε είδος βραβείου». Όσοι γνωρίζουν τους Erasers καταλαβαίνουν ότι δεν θα είναι μια συμβατική τελετή. Με 14 άτομα στη σκηνή και τη δυσκολία να ισορροπήσουν ανάμεσα στον αυτοσχεδιασμό και στην πίεση του τηλεοπτικού χρόνου που σε αναγκάζει να είσαι «σταμπιλαρισμένος στο δευτερόλεπτο», οι Erasers θα επιχειρήσουν να κερδίσουν το στοίχημα.
Οι Erasers δεν είναι ένα μουσικό γκρουπ, «είναι μια συνάντηση» μου λέει ο voltnoi, που μαζί με τους mr. comfort και evgeniou αποτελούν τον πυρήνα της ομάδας. Προερχόμενοι από διαφορετικό background ο καθένας, από φωτογραφία και βίντεο, μουσική, γραφιστική και την performance δημιούργησαν το σχήμα με σκοπό να ενσωματώσουν όλα αυτά τα στοιχεία ισότιμα, σε παραστάσεις που γίνονται πάντα σε πραγματικό χρόνο. Ο συνδυασμός αυτών των διαφορετικών στοιχείων είναι μέρος της έρευνας των Erasers για ένα νέο ηχητικό/οπτικό αλφάβητο. Με αυτοσχεδιαστικές -one-off- performances, στις οποίες ανταλλάσσουν συνέχεια ρόλους και με διαφορετικά κατά περίπτωση ονόματα, δημιουργούν «ανορθόδοξα» event σε απρόβλεπτους χώρους. Όπως αυτό στο Mir Festival σε ένα σταματημένο αυτοκίνητο σε κάποιον πεζόδρομο, με τον ήχο της μηχανής να συνοδεύει το μπάσο, την κιθάρα και τα φωνητικά ή την εγκατάσταση στο ΔΕΣΤΕ με ήχους από σβησμένες κασέτες. «Θέλαμε να δείξουμε ότι τίποτα δεν σβήνει ουσιαστικά, ακόμα και το σβήσιμο αφήνει ένα αποτύπωμα» λένε. «Οι Erasers δεν κινούνται μόνο στο χώρο των περφόρματιβ λάιβ άρτς» προσθέτουν. «Κάνουν κι άλλα πράγματα. Κάνουμε συλλογή από ονόματα φιλοσόφων, συγγραφέων, τρομοκρατών, συλλεκτών τέχνης στο Διαδίκτυο. Αγοράζουμε τη μιντιακή περσόνα τους στο Διαδίκτυο, το domain. Ήταν ένα statement στην αγοραπωλησία της τέχνης: ενώ οι συλλέκτες αγοράζουν έργα από τους καλλιτέχνες, εμείς αγοράσαμε τους ίδιους τους συλλέκτες σε εξευτελιστική τιμή. Αγοράσαμε τον Δάκη Ιωάννου (www.DakisJoannou.com) για 15 ευρώ».
Οι ίδιο χαρακτηρίζουν το σχήμα «μια ορχήστρα από βιντεοκάμερες» με 7-8 κάμερες κάθε φορά να κινηματογραφούν όσα συμβαίνουν στη σκηνή, ακόμα και κινηματογραφώντας τον κινηματογραφιστή. Κάτι τέτοιο θα παρουσιάσουν στην απονομή των κρατικών βραβείων, με τη βοήθεια συγγενικών τους μουσικών: των Drog_A_tek, Sancho, Electroware, DSP LAB και άλλων που συμμετέχουν κατά καιρούς στην ομάδα.
σχόλια