Το ξέρουμε ότι το μισό της γοητείας των Εξαρχείων είναι η «ακαταστασία» τους (όχι όπως σε όλη την υπόλοιπη Αθήνα, που νομίζεις ότι είσαι στη Ζυρίχη). Λιγότερο γοητευμένοι πρέπει να αισθάνονται οι μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής, που ξυπνάνε το πρωί με την αγωνία πιθανών βανδαλισμών, εντός κι εκτός εισαγωγικών, των περιουσιών τους. Συνθήματα, graffiti, αφίσες έχουν μετατρέψει ολόκληρα τα Εξάρχεια σε μια υπαίθρια πινακοθήκη που κάνει τη γειτονιά «ζωντανή» κι «ενδιαφέρουσα», αλλά ας ρωτήσουμε και τους ανθρώπους που μένουν στις μουντζουρωμένες πολυκατοικίες και στα ζωγραφισμένα νεοκλασικά. Όμως, τα τελευταία τρία τέσσερα χρόνια κάτι αλλάζει. Ιδιοκτήτες στα Εξάρχεια ζήτησαν από graffiti artists να επέμβουν στις προσόψεις των σπιτιών τους για να γλιτώσουν τα χειρότερα. Μιλάμε συνήθως για ισόγεια, είτε πολυκατοικιών είτε μικρότερων σπιτιών στην Τζαβέλλα, στην Μπενάκη, στη Θεμιστοκλέους κι αλλού. Οι πρώτες διστακτικές απόπειρες βρήκαν γρήγορα μιμητές και στη συντριπτική τους πλειοψηφία έτυχαν του απόλυτου σεβασμού συναδέλφων αλλά και «αλλόθρησκων», οι οποίοι προτίμησαν να πάνε αλλού να γράψουν το σύνθημά τους. Το ενδιαφέρον είναι ότι οι παραγγελίες δεν προέρχονται μόνο από εναλλακτικά-«προχωρημένα» στέκια αλλά και από ιδιοκτήτες διαμερισμάτων. Μπράβο στα Εξάρχεια!
Διάφορα /
σχόλια