Με έναν ειδικό, ελαφρύ εξοπλισμό τα άλμπατρος μπορούν να αποτελέσουν σύντομα τη «δύναμη» που θα επιτηρεί τους ωκεανούς προειδοποιώντας για παράνομα αλιευτικά σκάφη.
Νέα Ζηλανδία και Γαλλία, σε μία κοινή δοκιμή, «εφοδίασαν» με μηχανισμούς ανίχνευσης ραντάρ 169 άλμπατρος, τον Νοέμβριο του 2018, και τα απελευθέρωσαν στο νότιο τμήμα του Ινδικού Ωκεανού. Σε ένα ξεχωριστό πείραμα, η διεύθυνση Αλιείας της Νέας Ζηλανδίας τοποθέτησε αντίστοιχους μηχανισμούς σε άλμπατρος ώστε να καταγράψει τις κινήσεις τους ανάμεσα στα νησιά της και τη δυτική ακτή της Νότιας Αμερικής. Η Rebecca Blowes, εκ μέρους της διεύθυνσης Αλιείας, ανέφερε ότι η κυβέρνηση θέλει να καταγράψει την πορεία των πουλιών ώστε να καταλάβει καλύτερα τη διασπορά τους και το πώς ανιχνεύουν τροφή. Υπάρχει ωστόσο ένα ακόμα κίνητρο: οι μηχανισμοί αυτοί επιτρέπουν στους επιστήμονες να εντοπίσουν τα σημεία στις ανοιχτές θάλασσες όπου τα ψαράδικα δραστηριοποιούνται και να αναφέρουν αυτά που ψαρεύουν παράνομα.
Υπολογίζεται ότι το κόστος της παράνομης παγκόσμιας αλιείας αγγίζει ανά έτος τα 21 εκατομμύρια ευρώ. «Οι περισσότερες από τις ανιχνεύσεις που λήφθηκαν ήταν εντός της ζώνης αποκλειστικής εκμετάλλευσης της Νέας Ζηλανδίας (...) και θα πραγματοποιήσουμε ελέγχους για παράνομη αλιευτική δραστηριότητα σε αυτές τις περιοχές», αναφέρει η Rebecca Blowes. «Τα άλμπατρος αποτελούν ένα πολύτιμο είδος και αυτή η έρευνα θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε περισσότερα για τις κινήσεις τους και το πώς μπορούμε να τα προστατεύσουμε». Τα άλμπατρος αποτελούν μέρος μίας μεγαλύτερης παγκόσμιας προσπάθειας για να καταπολεμηθεί η παράνομη αλιεία σε παγκόσμιο επίπεδο.
Ένα σμήνος από 169 άλμπατρος που έφεραν ανιχνευτές αποκάλυψαν αυτή την εβδομάδα πως το ένα τρίτο από τα σκάφη που επιχειρούν στα νερά της Ανταρκτικής, κάτω από τον Ινδικό Ωκεανό, είναι πολύ πιθανό να γεμίζουν τα κύτη τους με απαγορευμένα αλιεύματα. Ο Henri Weimerskirch, ένας θαλάσσιος βιολόγος από το Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας είπε πως τα άλμπατρος είναι κατάλληλα για τις μακρινές και επίπονες αναγνωριστικές αποστολές στους ωκεανούς. Διανύουν μεγάλες αποστάσεις και έλκονται από τα ψαράδικα και τα ψάρια τους, ειδικά αυτά που αφήνουν πίσω τους.
Για τη «μεταστροφή» των άλμπατρος σε υψηλής τεχνολογίας κατασκόπους, μία διεθνής ομάδα επιστημόνων σχεδίασε μία ελαφριά συσκευή με μία κεραία GPS ώστε να ανιχνεύεται η τοποθεσία, μία δεύτερη κεραία ώστε να ανιχνεύεται το ραντάρ του πλοίου, μία τρίτη που στέλνει τα δεδομένα πίσω στα κεντρικά αλλά και ένα ηλιακό πάνελ που τις τροφοδοτεί. Οι μονάδες έχουν τοποθετηθεί στην πλάτη των πουλιών τα οποία δεν φαίνεται να ενοχλούνται από το επιπλέον φορτίο. Τα πουλιά μπορούν να εντοπίσουν ένα σκάφος από απόσταση 30 χιλιομέτρων και θα πετάξουν πιο κοντά σε αυτό μόλις το δουν. «Είναι σαν drones απλά είναι έξυπνα», λέει ο Weimerskirch.
Όταν ένα άλμπατρος πλησιάζει στο ψαράδικο ο καταγραφέας που φέρει ανιχνεύει το σήμα από το ραντάρ και στέλνει τις συντεταγμένες στους επιστήμονες. Από τα 353 σήματα που στάλθηκαν το 30% αφορούσαν τα σκάφη που είχαν απενεργοποιήσει το σύστημα εντοπισμού θέσης. Αν ταξίδευαν σε εθνικά ύδατα αυτή η κίνηση αποτελεί πιθανότατα ένα σημάδι παράνομης δραστηριότητας, αναφέρουν οι επιστήμονες.
Με πληροφορίες από Guardian
σχόλια