Ένα απόγευμα στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα

Επικρατούσε ησυχία. Μετανάστης κανένας. Κάποια παιδιά κάθονταν έξω από την κλειστή πια παιδική χαρά. Ένα αγοράκι 11 ετών μάς δήλωσε ότι δεν θέλει τους ξένους διότι «μας έχουν βρομίσει την πλατεία». Το 14 ετών κορίτσι που καθόταν δίπλα του είχε διαφορετική άποψη: «Εγώ πιστεύω πως δεν τα προκαλούν οι ξένοι αυτά, όλοι βάζουν το χεράκι τους. Μπορεί να υπάρχουν κακοί ξένοι, αλλά υπάρχουν και κακοί Έλληνες. Θα πρέπει να βοηθήσουμε όλοι μαζί την κατάσταση. Θα πρέπει να μην είμαστε τόσο εγωκεντρικοί, θα πρέπει να βρούμε έναν τρόπο ώστε να ζούμε καλύτερα όλοι μαζί».

Το τρίτο αγόρι όμως, 13 ετών, διαφωνούσε απολύτως. «Πρέπει να τους διώξουμε τους βρομιάρηδες» και συνέχισε εξιστορώντας μας το χθεσινό συμβάν: «Ένας από εμάς, χθες, έδιωχνε έναν ξένο, και ο ξένος άρχισε να φωνάζει και τότε ο δικός μας τον έριξε στα κάγκελα και τον χτύπησε και έπειτα ήρθε ένας άλλος από εμάς με ντουντούκα, και του ζήταγε χαρτιά κι έπειτα τον χτύπησε και αυτός με την ντουντούκα και ο ξένος έφυγε».

«Γύρω γύρω όλοι»

Εντός ολίγου άρχισαν να συρρέουν στην πλατεία 40-50 αντιεξουσιαστές, οι αποκαλούμενοι «αλληλέγγυοι των μεταναστών». Με ταχείες κινήσεις και τον απαραίτητο εξοπλισμό άρχισαν να σπάνε την αλυσίδα που κρατούσε κλειστές τις καγκελένιες πόρτες εισόδου της παιδικής χαράς της πλατείας, τις οποίες είχε σφραγίσει, ιδία βουλήσει, η επιτροπή κατοίκων του Αγ. Παντελεήμονα, με τη δικαιολογία ότι «το βράδυ οι Αφγανοί έμπαιναν στο πάρκο, έσπαγαν τις κούνιες και τα παιδιά τους δεν μπορούσαν να παίξουν». Σύμφωνα βέβαια με μαρτυρίες άλλων κατοίκων (Ελλήνων) στα πέριξ της πλατείας, ουδέποτε είχε δημιουργηθεί πρόβλημα με τους Αφγανούς και τα παιδιά τους. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε τελευταία με την παραπληροφόρηση από τα τηλεοπτικά ΜΜΕ και τις σχετικές κινητοποιήσεις και των δυο πλευρών. Αφού ολοκλήρωσε το έργο της αφαιρώντας εξολοκλήρου τις καγκελένιες πόρτες της παιδικής χαράς, η ομάδα των αντιεξουσιαστών αποχώρησε με τη συνοδεία των ΜΑΤ και τη σκυτάλη πήρε η Επιτροπή Κατοίκων του Αγ. Παντελεήμονα - περί τα 25 άτομα, μεγάλης ηλικίας (50-70).

Κατά πως μάθαμε, η διαδικασία αυτή, με κάποιες παραλλαγές, επαναλαμβάνεται καθημερινά τους τελευταίους μήνες. Με ντουντούκες καλούσαν τον κόσμο να βγει από τα σπίτια του: «Μην κάθεστε στα σπίτια σας, κατεβείτε μαζί μας, εσείς τους τρώτε στη μάπα». Μια ομάδα ανέλαβε να αποκαταστήσει την τάξη στο πάρκο, τοποθετώντας ένα αυτοσχέδιο κοντραπλακέ στην είσοδο του πάρκου, στη θέση της πόρτας, επί του οποίου έγραψαν με μπλε μπογιά τη λέξη «Ελλάς»! Σαφές το μήνυμα: το πάρκο ανήκει στους Έλληνες και θα το κρατήσουμε ελληνικό ακόμα κι αν αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη στέρηση της απόλαυση του πάρκου ακόμα και από τους ίδιους τους Έλληνες. Αυτή, εξάλλου, δεν είναι και η ιστορία της μικρής και απομονωμένης πλην τίμιας και καθαρόαιμης χώρα μας;

Υπό κατάληψη

Προσπαθήσαμε να μιλήσουμε με όσους παρευρίσκονταν στην πλατεία. Αρκετοί (Έλληνες) μας εκμυστηρεύτηκαν πως φοβούνται πλέον να κατέβουν στην πλατεία, πως φοβούνται όχι τους ξένους αλλά τους Έλληνες και πως συμφωνούν με την κίνηση των αναρχικών να ανοίξουν το πάρκο, μιας και δεν τολμούν να το πράξουν οι ίδιοι. Σημειώνουμε ότι ο πατέρας Προκόπιος του Αγ. Παντελεήμονα φέρεται να δέχεται καθημερινά προπηλακισμούς εξαιτίας της πρωτοβουλίας του να οργανώνει συσσίτια για τους ενδεείς μετανάστες της περιοχή. Άλλοι βέβαια διαφώνησαν δριμύτατα και, εν μέσω ύβρεων και μπουκαλιών που εκσφενδόνιζαν κατά πάνω μας, ώστε να μας καταστήσουν σαφέστατη την απαίτησή τους να φύγουμε από την «πλατεία τους», υποστήριζαν πως, αφού δεν υπάρχει κράτος να τους προστατεύσει, έχουν πάρει το νόμο στα χέρια τους.

Η συνέχεια...

Ένας κύριος κάθεται στην πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα και καπνίζει πακιστανικά τσιγάρα. Στην ερώτησή μας σχετικά με την κατάσταση στην πλατεία, απαντά συνοπτικά: «Είμαι κομμουνιστής και ρατσιστής». Όσον αφορά τα τσιγάρα που καπνίζει, η απάντησή του είναι επίσης σαφής: «Αυτά δεν με πειράζουν, είναι φτηνά και καλά τσιγάρα». Η σύντομη αυτή στιχομυθία αποδίδει εύληπτα το σκληρό πυρήνα του προβλήματος της μετανάστευσης. Οι χώρες υποδοχής θέλουν τα προϊόντα και την εργασία, αλλά όχι τους ανθρώπους που φέρνουν τα προϊόντα και εκτελούν την εργασία. Εδώ και έναν αιώνα όσοι ασχολούνται με το μεταναστευτικό ζήτημα προσπαθούν, ανεπιτυχώς φυσικά, να βρουν με ποιο τρόπο θα δέχονται την εισροή εργατικών χεριών αλλά όχι ανθρώπων - κατά την περίφημη φράση του Max Frisch «We asked for workers, and human beings came».

Ευθύνη κανείς;

Δεν ανήκω σε αυτούς που αποδίδουν το εκρηκτικό κλίμα του Αγ. Παντελεήμονα στην εν γένει ρατσιστική συμπεριφορά των κατοίκων του. Οι ευθύνες επιμερίζονται σε διάφορους φορείς:

1. ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ. Όταν κινδυνεύει η ζωή κάποιου, τότε αυτός θα αναζητήσει ασφαλή τόπο διαμονής, είτε μας αρέσει είτε όχι. Το ζήτημα, συνεπώς, εντοπίζεται στις πολιτικές πρωτοβουλίες όχι για να εμποδιστεί η είσοδός τους, διότι αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί, αλλά για να περιοριστούν οι ζημιές. Δηλαδή, οι Αφγανοί, όπως και οποιοιδήποτε άλλοι αιτούντες άσυλο, με την είσοδό τους στην Ελλάδα θα πρέπει να τύχουν φροντίδας από υπηρεσίες υποδοχής (και όχι να απομονωθούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης), ώστε να έχουν ασφαλές και αξιοπρεπές κατάλυμα, μέχρις ότου εξεταστεί το αίτημά τους. Η διαδικασία εξέτασης του αιτήματος θα πρέπει να είναι διαφανής, δίκαιη και ουσιαστική. Εάν έτσι κρίνουν οι αρμόδιοι, θα πρέπει να του αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα. Εάν όχι, θα πρέπει, είτε να διευκολυνθεί η επιστροφή του στη χώρα καταγωγής είτε να αποκτήσει άδεια παραμονής ως μετανάστης. Αυτό το μοντέλο εφαρμόζει και η Σουηδία.

2. ΣΤΟΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΔΟΥΒΛΙΝΟΥ ΙΙ,σύμφωνα με τον οποίο ο πρόσφυγας υποχρεούται να αιτηθεί άσυλο στην πρώτη ασφαλή χώρα που θα φτάσει και να παραμείνει σε αυτήν έως ότου εκδοθεί η τελική απόφαση. Συνήθως, η πρώτη χώρα είναι η Ελλάδα. Αυτό δεν εξυπηρετεί ούτε τη χώρα μας, καθώς υποχρεούται να φιλοξενεί όλους τους πρόσφυγες που περνούν τα σύνορα της Ε.Ε., αλλά ούτε τους ίδιους τους πρόσφυγες, που συνήθως επιθυμούν να βρεθούν κοντά σε συγγενικά ή φιλικά πρόσωπα που βρίσκονται ήδη εγκατεστημένα σε άλλα κράτη-μέλη της Ε.Ε.

3. ΣΤΑ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ ΚΟΜΜΑΤΑ. Στα ακροδεξιά κόμματα καθώς, καλλιεργούν και ενθαρρύνουν τη ξενοφοβία προς άγραν ψήφου.

4. ΣΤΑ ΛΟΙΠΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΑ ΚΟΜΜΑΤΑ που κωφεύουν, φοβούμενα το πολιτικό κόστος.

5. ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΩΝπου δεν αντιλαμβάνονται ότι το «μεταναστευτικό» είναι ένα πολύπλοκο ζήτημα που απαιτεί γνώση και στρατηγική κινήσεων και δεν επιλύεται με κινήσεις εντυπωσιασμού.

6. ΣΤΑ ΜΜΕ που χαϊδεύουν τα αυτιά διαφόρων αγανακτισμένων πολιτών, με σκοπό το υψηλότερο ποσοστό στην AGB, καθώς και στην προχειρότητα κάποιων δημοσιογράφων που, εσκεμμένα ή μη, παραποιούν την αλήθεια, εμφανίζοντας νούμερα και πρακτικές των «λαθρομεταναστών» που καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα.