Καλά τα πήγε. Πρόσφατα είδα τις ταινίες «Lagerfeld Confidential» and «Karl Lagerfeld Is Never Happy Anyway».
Στον κόσμο αρέσει να με βλέπει έτσι μονάχο. Υπήρχε άλλη μία που λεγόταν «Un Roi Seul» (Ένας Βασιλιάς Μόνος). Είναι πολύ καλή ταινία, αν και ο τίτλος είναι ηλίθιος.
Η όλη μεταμόρφωσή σου με συνάρπασε, σε θυμάμαι πριν χάσεις βάρος κι όταν κρατούσες πάντα τη βεντάλια.
Στα νιάτα μου ήμουν πολύ αδύνατος.
Το βάρος σου αυξομειωνόταν, σωστά;
Άρχισε να αυξάνεται στα 35 μου. Μετά έπρεπε να προσέχω και μετά βαρέθηκα.
Κουράστηκες να γυμνάζεσαι;
Γυμναζόμουν όταν ήμουν πολύ νέος και μετά μια μέρα σκυλοβαρέθηκα. Γυμναζόμουν πριν το κάνουν οι άλλοι. Στη δεκαετία του ’60 και στα τέλη του ’50.
Όταν τελικά έχασες το βάρος, τι ήταν αυτό που σε έκανε να τα καταφέρεις;
Είχε κυκλοφορήσει μια νέα σειρά του Χέντι Σλιμάν στην Dior, την οποία έπρεπε να είσαι αδύνατος για να φορέσεις. Έλεγε «Το θέλεις; Ξαναγίνε πετσί και κόκαλο». Έτσι τα έχασα όλα. Έχασα 40 κιλά και δεν τα ξαναπήρα ποτέ.
Αυτή ήταν μεγάλη αλλαγή και στο στυλ σου.
Ναι, αλλά αν δεις παλιές φωτογραφίες μου όταν ήμουν παιδί, έτσι ντυνόμουν. Ποτέ δεν άλλαξα.
Το ένα ντοκιμαντέρ ήταν στα γερμανικά και το άλλο στα γαλλικά. Είναι ενδιαφέρων ο τρόπος που μιλάς γαλλικά.
Είμαι άλλος άνθρωπος. Είμαι τρεις. Όταν μιλάω αγγλικά είμαι ένα άτομο, όταν μιλάω γερμανικά είμαι άλλο και όταν μιλάω γαλλικά άλλο. Χαίρομαι που πήρες αυτό το μήνυμα.
Η φιλοσοφία σου είναι πιο ξεκάθαρη στα γαλλικά κατά κάποιον τρόπο.
Μην το λες έτσι. Δεν είμαι και ο Κίρκεγκαρντ.
Αφού όλοι έχουν μια φιλοσοφία, αυτή είναι η φιλοσοφία μου.
Ναι, αλλά εγώ είμαι μάλλον μαθητής του Σπινόζα.
Μου αρέσει που παραθέτεις Μαρκούζε στο «Lagerfeld Confidential». Ήταν μια φράση που είχε πει, κάτι σαν «Η ευτυχία και η άνετη ζωή είναι ανάρμοστες».
Κατά κάποιον τρόπο είναι, αν τις επιδεικνύεις πολύ.
Ποια είναι η σχέση σου με τον κομουνισμό;
Αν διαβάσεις ιστορία, θα δεις πόσα θύματα είχαν. Οι Γερμανοί Ναζί, που ήταν ό,τι χειρότερο υπήρξε στον κόσμο, δείχνουν αρχάριοι μπροστά στους κομουνιστές, που σκότωσαν πάνω από 30 εκατομμύρια κόσμο.
Μιλάς για τους Σοβιετικούς.
Ναι, για τους Σοβιετικούς και για άλλες χώρες που δεν τις αναφέρουμε επειδή υπάρχουν ακόμα. Τη Νότια Κορέα, για παράδειγμα. Ποια θέλεις λοιπόν να είναι η γνώμη μου;
Ο κομουνισμός ήταν της μόδας στη Γαλλία σε διάφορες εποχές, και συχνότερα ανάμεσα στους διανοούμενους.
Στη Γαλλία, μετά τον πόλεμο, ο κομουνισμός έγινε ένα είδος σνομπισμού των διανοούμενων ευκατάστατων, που δεν ήταν όμως πολύ πλούσιοι.
Εμείς τους αποκαλούμε «σοσιαλιστές της σαμπάνιας».
Όχι, αυτό ακολούθησε αργότερα. Εγώ μιλώ γι’ αυτό που στη Γαλλία αποκαλούν gauche caviar, χαβιαροαριστερά. Είναι πιο ελαφρύς χαρακτηρισμός.
Ήταν κάτι σαν μόδα;
Ναι, ήταν μόδα. Λυπάμαι, αλλά κανενός η ζωή δεν ταίριαζε με τα λεγόμενά του. Υπήρχε μόνο μία τέτοια φιλόσοφος πριν τον πόλεμο - η Σιμόν Βέιλ. Ήταν κόρη ενός πλούσιου τραπεζίτη και έδωσε όλα της τα χρήματα και έζησε σαν τους φτωχούς κομουνιστές που υπερασπιζόταν. Πέθανε εξαιτίας της κίνησης αυτής, γιατί έπαθε φυματίωση από τις άσχημες συνθήκες. Αυτό το θαυμάζω.
Ήταν κάτι σαν μάρτυρας.
Ναι. Ενώ οι αστοί που τρώνε και πίνουν πολύ και «αλλάζουν τον κόσμο»…
Αυτό είναι υποκρισία.
Ναι. Λυπάμαι. Δεν μου ταιριάζει. Πρέπει να ζεις τη ζωή που υποστηρίζεις.
Ωραία είναι τα λόγια, αλλά πρέπει να τα κάνεις πράξη.
Δώσε όλα σου τα λεφτά και ζήσε τη ζωή για την οποία αγωνίζεσαι. Έτσι θα ‘πρεπε να είναι. Μισώ τους πλούσιους που προσπαθούν να γίνουν κομουνιστές ή σοσιαλιστές. Νομίζω ότι είναι αισχρό.
Ο λόγος που ανέφερα τον Μπέικον λίγο πριν είναι επειδή μία αρσενική πόρνη έγινε μούσα του και θετός γιος του.
Και ο Φον Γκλέντεν πλήρωνε τα αγόρια αυτά για να τα βγάλει φωτογραφίες. Είναι εξωφρενικό.
Είχε ένα βοηθό που λεγόταν «Ιλ Μόρο» και ήταν εραστής του.
Αν δεις τις φωτογραφίες όμως δεν είναι σέξι. Έχουν άσχημα δόντια και νομίζω ότι είναι ντυμένοι αποκρουστικά. Μόνο η διάθεση ίσως έχει ενδιαφέρον.
Ήταν χωριατόπαιδα αυτά που φωτογράφιζε.
Άνθρωποι που δεν φροντίζονταν σωστά, με μεγάλες κοιλιές και άσχημα δόντια.
Άρα δεν σου αρέσουν οι φωτογραφίες του Φον Γκλέντεν;
Κατανοώ τη διάθεση, αλλά δεν θα έβαζα ποτέ φωτογραφία του στον τοίχο μου.
Εκείνος επίσης επινόησε τον σεξοτουρισμό κατά κάποιον τρόπο, γιατί όλοι τον επισκέπτονταν στην Ταορμίνα, στη Σικελία όπου ζούσε.
Έχεις πάει ποτέ στην Ταορμίνα; Νομίζω ότι είναι καταθλιπτικό μέρος.
Είναι. Νομίζω ότι έχει παραγίνει τουριστική.
Αρρώστησα με γρίπη εκεί και έμεινα στο κρεβάτι δύο εβδομάδες στο ξενοδοχείο. Από τότε έπαψε να μου αρέσει το μέρος.
Είχες ποτέ το είδος σχέσης που είχε ο Μπέικον, με κάποιον που έγινε ας πούμε η μούσα σου;
Ναι, αλλά δεν ήταν πόρνες, ήταν επαγγελματίες μοντέλα.
Σωστά. Ανέφερες τον Σπινόζα. Ποιες σκέψεις του σε εκφράζουν;
Ο Σπινόζα είπε, και πρέπει να το μεταφράσω στα αγγλικά, «Κάθε απόφαση είναι μια οριστική άρνηση». Εγώ ζω με αυτό.
__________
H συνέντευξη περιεχόταν στο 4ο τεύχος της ελληνικής έκδοσης του Vice, που εξεδίδετο από την ΔΥΟ ΔΕΚΑ Α.Ε. Δημοσιεύεται πρώτη φορά στο ίντερνετ
σχόλια