Ελένη Μολέσκη, 25 ετών. Ήρθε από την Κύπρο πριν από οκτώ χρόνια για να σπουδάσει Ιστορία-Αρχαιολογία και υποκριτική. Σήμερα εργάζεται ως ηθοποιός.
Ποια είναι η πρώτη ανάμνησή σας από την Αθήνα;
Η διαδρομή από το αεροδρόμιο μέχρι το πρώτο διαμέρισμα που είχαμε νοικιάσει με τη συγκάτοικό μου στα Ιλίσια. Κάθε σημείο της διαδρομής μού είχε φανεί τέλειο, όταν όμως αντίκρισα την ανηφόρα που οδηγούσε στην πολυκατοικία μού ήρθε να βάλω τα κλάματα.
Τι ήταν αυτό που σας έκανε περισσότερο εντύπωση;
Οι άπειρες δυνατότητες που σου προσφέρει μια μεγάλη πόλη. Θεατρικές παραστάσεις, εκθέσεις, φεστιβάλ, πάρτι, όλα αυτά που ήλπιζα να ζήσω ως φοιτήτρια.
Τι επιλέξατε να σπουδάσετε και γιατί;
Αρχικά σπούδασα Ιστορία - Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Αθηνών και τελειώνοντας άλλαξα κατεύθυνση. Σπούδασα υποκριτική στην Ανώτερη Δραματική Σχολή «Εμπρός». Από τα 14 θυμάμαι στο θρανίο μου είχα γράψει «Αθήνα, σου έρχομαι».
Τι θα κρατήσετε από τη φοιτητική ζωή;
Τους αγαπημένους φίλους που περάσαμε αυτά τα χρόνια μαζί και κυρίως τους καφέδες, τα ξενύχτια, τις αμπελοφιλοσοφικές συζητήσεις, τα μεθύσια, τους καβγάδες, τις στιγμές απελπισίας στις εξεταστικές, τις πορείες και τις διακοπές μας.
Ποια είναι τα όνειρά σας για το μέλλον;
Δεν ξέρω ακριβώς ποια είναι τώρα τα όνειρά μου. Εύχομαι απλά να αντιμετωπίσω με ψυχραιμία τις καινούργιες συνθήκες της «ενήλικης» πλέον ζωής μου.
Θεοδόσης Μίχος, 30 ετών. Ήρθε από τον Βόλο πριν από 10 δέκα χρόνια για να σπουδάσει Φυσικός. Σήμερα εργάζεται ως δημοσιογράφος σε μεγάλα περιοδικά.
Ποια είναι η πρώτη ανάμνησή σας από την Αθήνα;
Είχα πάει μόνος μου στο Dada, όταν ήταν ακόμη στα Εξάρχεια, και είχα κάτσει σε ένα τραπέζι, χαζεύοντας έναν τύπο που φορούσε μαύρο παλτό, κουμπωμένο μέχρι πάνω. Όταν η DJ έβαλε Mission, άρχισε να χορεύει, μία μπρος και μία πίσω. Αυτό θυμάμαι.
Τι ήταν αυτό που σας έκανε περισσότερο εντύπωση;
Ότι ένιωθα σαν στο σπίτι μου.
Τι επιλέξατε να σπουδάσετε και γιατί;
Υποτίθεται ότι ήθελα να γίνω Φυσικός. Οι καθηγητές μου στο σχολείο με είχαν πείσει ότι είχα μεγάλο ταλέντο σε θεωρήματα, εξισώσεις και νόμους.
Τι θα κρατήσετε από τη φοιτητική ζωή;
Στην ντουλάπα με τα αζήτητα έχω δυο ντάνες με απούλητα τεύχη του «Mirrorball», του μουσικού φανζίν που έβγαζα για κανά δυο χρόνια. Ένα κουτί με σμικρύνσεις (όποιος φέρελπις Φυσικός ενδιαφέρεται, ας με αναζητήσει. Ευχαρίστως να του μεταδώσω τις «γνώσεις» μου). Μία κασέτα με ηχογραφημένο ένα unplugged session που είχε κάνει ο Mark Lanegan στον Rock FM. Μία υπογεγραμμένη αφίσα από το προτελευταίο live ever των Jesus & Mary Chain. Επίσης, ως φοιτητής έμαθα να ανάβω σε λιγότερο από ένα λεπτό το τσιγάρο από το μάτι της κουζίνας. Ταλέντο λέμε.
Ποια είναι τα όνειρά σας για το μέλλον;
Να μη γελάω με ηλίθια αστεία. Να πάρω πίσω το μπάσο μου, αλλά να μην το ξαναπαίξω. Να βρω άλλη μία γάτα. Να καταφέρω να γράψω αυτό το κάτι που δεν θα ενδιαφέρει κανέναν, αλλά θα το διαβάσουν όλοι, και να γίνω πλούσιος από αυτό.
Γιώργος Δασκαλάκης, 21 ετών. Ήρθε από το Ηράκλειο Κρήτης πριν από τρία χρόνια για να σπουδάσει στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων στο City University, ενώ παράλληλα εργάζεται στο λογιστήριο πελατών και πωλήσεων, στα κεντρικά γραφεία της εταιρίας ΕΚΟ.
Ποια είναι η πρώτη ανάμνησή σας από την Αθήνα;
Η κίνηση στους δρόμους και αυτή η διαφορετική ενεργητικότητα που έβγαζε ο κόσμος, σε σχέση με την επαρχία.
Τι ήταν αυτό που σας έκανε περισσότερο εντύπωση;
Η εικόνα του πανεπιστημίου. Με έκανε να αισθάνομαι ότι βρίσκομαι στο εξωτερικό.
Τι επιλέξατε να σπουδάσετε και γιατί;
Διοίκηση Επιχειρήσεων, μιας και ο κλάδος αυτός έχει πολλές εφαρμογές, κυρίως στον ιδιωτικό, αλλά και στον δημόσιο τομέα.
Τι θα κρατήσετε από τη φοιτητική ζωή;
Τις βραδιές που δεν φεύγαμε από το κλαμπ, αν δεν έβγαινε ο ήλιος το πρωί. Επίσης, δεν ξεχνιούνται οι μέρες «νηστείας», όταν τελείωνε η οικονομική προσφορά των γονιών στα μέσα του μήνα, και μετρούσαμε κάθε ευρώ μέχρι τις αρχές του επόμενου.
Ποια είναι τα όνειρά σας για το μέλλον;
Δεν μ' αρέσει να προγραμματίζω το μέλλον, αλλά σίγουρα θα ήθελα να είναι καλό. Μία εύπορη επαγγελματική αποκατάσταση, για παράδειγμα.
Φεβρωνία Παντελή, 29 ετών. Ήρθε από τη Σύρο για να σπουδάσει Αθλητική Δημοσιογραφία στο Athens Metropolitan College. Σήμερα συμπαρουσιάζει τα αθλητικά νέα σε πρωινή εκπομπή.
Ποια είναι η πρώτη ανάμνησή σας από την Αθήνα;
Η ατμόσφαιρα στο γήπεδο, όταν πήγα να δω την αγαπημένη μου ομάδα.
Τι ήταν αυτό που σας έκανε περισσότερο εντύπωση;
Το γεγονός ότι στο δρόμο όλοι τρέχουν πανικόβλητοι (τώρα πια κι εγώ).
Τι επιλέξατε να σπουδάσετε και γιατί;
Αθλητικό ρεπορτάζ, για να κάνω το χόμπι μου επάγγελμα.
Τι θα κρατήσετε από τη φοιτητική ζωή;
Το ότι έκατσα στα θρανία ξανά στα 27 μου, το εκπληκτικό κλίμα στη σχολή με τους κατά 10 χρόνια μικρότερους συμφοιτητές μου και τους αξιόλογους καθηγητές.
Ποια είναι τα όνειρά σας για το μέλλον;
Να ενημερώνω τον κόσμο με αξιοπρέπεια και να γνωρίζω ανθρώπους που κυνηγούν τα όνειρά τους.
Μαρία Μανιού, 32 ετών. Ήρθε από τη Νάξο στην Αθήνα πριν από τέσσερα χρόνια για να σπουδάσει επαγγελματική μετάφραση στη Σχολή Γλωσσολογίας. Σήμερα δουλεύει ως μεταφράστρια.
Ποια είναι η πρώτη ανάμνησή σας από την Αθήνα;
Την πρώτη εβδομάδα στη σχολή είχα μια συζήτηση με μια καθηγήτριά μου, η οποία μου είπε ότι είμαι «γεννημένη μεταφράστρια». Η φράση της αυτή έδωσε φτερά στα όνειρά μου.
Τι ήταν αυτό που σας έκανε περισσότερο εντύπωση;
Αυτό που μου κάνει εντύπωση κάθε φορά που επισκέπτομαι την Αθήνα είναι οι συνθήκες ζωής των πολιτών της. Πάντα αναρωτιέμαι πώς μπορούν και ζουν αυτοί οι άνθρωποι σε αυτήν την πόλη, χωρίς καμία επαφή με τη φύση, χωρίς στιγμές χαλάρωσης, μέσα στην υστερία, χωρίς ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις.
Τι επιλέξατε να σπουδάσετε και γιατί;
Στα 20 μου άρχισα να εργάζομαι ως καθηγήτρια Αγγλικών στην ιδιωτική εκπαίδευση. Μετά από 7 χρόνια αισθάνθηκα την ανάγκη για μια αλλαγή. Έτσι αποφάσισα να ασχοληθώ με τη μετάφραση, στα Αγγλικά πάλι, η οποία έχει πολύ μεγάλη διαφορά από τη διδασκαλία.
Τι θα κρατήσετε από τη φοιτητική ζωή;
Δεν μπορώ να πω ότι έζησα «φοιτητική ζωή». Στα δύο χρόνια που έμεινα στην Αθήνα, δούλευα παράλληλα με τη σχολή. Επίσης, τελείωσα τα ιταλικά μου, και όντας πολύ επιμελής στη σχολή μου, συνήθως τον ελεύθερο χρόνο μου τον αφιέρωνα στη μελέτη.
Ποια είναι τα όνειρά σας για το μέλλον;
Η μετάφραση είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα επιστήμη-τέχνη. Το ιδανικό για μένα θα ήταν να μπορώ να συνδυάζω την προσωπική ευτυχία με τη μετάφραση.
Σακαράκη Άντα, 20 ετών. Ήρθε από τη Χαλκίδα πριν 2 χρόνια για να σπουδάσει Διοικητικό και Οικονομικό Στέλεχος Επιχειρήσεων στα ΙΕΚ ΞΥΝΗ. Σήμερα εργάζεται στο τμήμα Marketing στα ΙΕΚ ΞΥΝΗ.
Ποια είναι η πρώτη ανάμνησή σας από την Αθήνα;
Η πρώτη ανάμνησή μου από την Αθήνα ήταν η γνωριμία μου με τους συμφοιτητές μου.
Τι ήταν αυτό που σας έκανε περισσότερο εντύπωση;
Το γεγονός ότι τα μαθήματα ήταν τόσο ευχάριστα, που δεν καταλάβαινα πώς πέρναγε η ώρα.
Τι επιλέξατε να σπουδάσετε και γιατί;
Διοικητικό και Οικονομικό Στέλεχος Επιχειρήσεων, διότι είναι μια ειδικότητα που εξασφαλίζει την επαγγελματική αποκατάσταση, σε ευρύ φάσμα της αγοράς εργασίας.
Τι θα κρατήσετε από τη φοιτητική ζωή;
Την εκδρομή που κάναμε κάθε χρόνο μετά το τέλος τις σπουδαστικής περιόδου στη Μύκονο.
Ποια είναι τα όνειρά σας για το μέλλον;
Να τελειώσω με τις σπουδές μου και να αποκατασταθώ επαγγελματικά.
Ντίνος Ξύγκας, 30 ετών. Ήρθε από τη Σάμο πριν έξι χρόνια για να σπουδάσει σκιτσογράφος-εικονογράφος στη Σχολή Ορνεράκη. Σήμερα συνεργάζεται με το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών σε εκπαιδευτικές παραγωγές και κάνει εικονογραφήσεις για λογοτεχνικά και εκπαιδευτικά βιβλία, καθώς και για σχολικά βοηθήματα.
Ποια είναι η πρώτη ανάμνησή σας από την Αθήνα;
Ο πανικός που επικρατεί στους δρόμους. Μέχρι να έρθω στην Αθήνα, λέξεις όπως «μποτιλιάρισμα» ή «διπλοπαρκάρισμα» μού ήταν άγνωστες. Τώρα τις έχω μάθει αρκετά καλά.
Τι ήταν αυτό που σας έκανε περισσότερο εντύπωση;
Οι έντονες αντιθέσεις της πόλης. Στο ένα στενό μπορείς να δεις κτίρια και μαγαζιά απίστευτου πλούτου και στο δίπλα στενό ανθρώπους να κοιμούνται στα παγκάκια και στα πεζοδρόμια.
Τι επιλέξατε να σπουδάσετε και γιατί;
Σκίτσο και εικονογράφηση. Πάντα μου άρεσε να ζωγραφίζω και σκέφτηκα ότι αν είναι να κάνω μια δουλειά για την υπόλοιπη ζωή μου, τότε το καλύτερο θα ήταν να ασχοληθώ με κάτι που πραγματικά μου αρέσει και που με γεμίζει.
Τι θα κρατήσετε από τη φοιτητική ζωή;
Τα διαλείμματα!
Ποια είναι τα όνειρά σας για το μέλλον;
Η δουλειά μου είναι το όνειρό μου. Από τη στιγμή που έχω κατακτήσει αυτό, νιώθω λες κι όλα μου τα όνειρα να έχουν πραγματοποιηθεί.
Μαρία Ορφανάκη, 29 ετών
Ήρθε στην Αθήνα από το Ηράκλειο Κρήτης για να σπουδάσει Επικοινωνία και Δημόσιες σχέσεις, Διαφήμιση και Δημοσιογραφία στο Deree College (The American College of Greece). Σήμερα διατηρεί τη δική της διαφημιστική-εκδοτική εταιρεία στο Ηράκλειο της Κρήτης, τη Sign In Advertising, και εκδίδει δυο παγκρήτια περιοδικά. Το διμηνιαίο νεανικό περιοδικό «Passo» και το εξαμηνιαίο περιοδικό για το γάμο και το σπίτι «Πρόταση Γάμου».
Ποια είναι η πρώτη ανάμνησή σας από την Αθήνα;
Το καταπράσινο τοπίο που αντίκρισα στην Αγία Παρασκευή, όπου ήταν και το πρώτο μου φοιτητικό σπίτι.
Τι ήταν αυτό που σας έκανε περισσότερο εντύπωση;
Ο υπερβολικά πολύς κόσμος, που «έτρεχε» με τόσους γρήγορους ρυθμούς!
Τι επιλέξατε να σπουδάσετε και γιατί;
Επέλεξα να σπουδάσω επικοινωνίες, με ειδίκευση στη δημοσιογραφία.
Τι θα κρατήσετε από τη φοιτητική ζωή;
Το συγκλονιστικό συναίσθημα που νιώθεις σε αυτή την ηλικία ότι όλος ο κόσμος σου ανήκει. Ότι μπορείς να κατακτήσεις όλο τον κόσμο!
Ποια είναι τα όνειρά σας για το μέλλον;
Σε προσωπικό επίπεδο να έχω την υγεία μου, τους φίλους μου, και να αποκτήσω μια ευτυχισμένη οικογένεια. Σε επαγγελματικό επίπεδο να συνεχίσω με αξιοπρέπεια, υπευθυνότητα και συνέπεια να κάνω τη δουλειά που κάνω και, γιατί όχι, κάποια στιγμή να την επεκτείνω!
Μάνος Ορφανός, 31 ετών
Ήρθε στην Αθήνα από το Ρέθυμνο για να παρακολουθήσει μαθήματα στιχουργικής στο Μικρό Πολυτεχνείο υπό τη διδασκαλία του Θράσου Καμινάκη αλλά και την υποστήριξη της Δήμητρας Γαλάνη, ενώ οι βασικές του σπουδές ήταν πάνω στον τουρισμό. Σήμερα, ενώ εργάζεται στον τουριστικό τομέα, είχε την ευκαιρία να συνθέσει τους στίχους σε μουσική του Απόστολου Καλτσά αλλά και να τους τραγουδήσει ο ίδιος.
Ποια είναι η πρώτη ανάμνησή σας από την Αθήνα;
Το πρωινό που έφθασα στην Αθήνα από την Κρήτη με το πλοίο είχα μια έντονη αίσθηση οικειότητας με την πόλη.
Τι ήταν αυτό που σας έκανε περισσότερο εντύπωση;
Πέραν του ότι τα πάντα μου φαίνονταν μεγαλύτερα, οι δρόμοι, τα κτίρια, οι αποστάσεις, ήταν και αυτή η αίσθηση της ελευθερίας που μου έδινε η πόλη αλλά και μια τεράστια επιθυμία να την περπατήσω και να την ανακαλύψω.
Τι επιλέξατε να σπουδάσετε και γιατί;
Στίχο, μουσική και τραγούδι ως τρόπο έκφρασης και επικοινωνίας.
Τι θα κρατήσετε από τη φοιτητική ζωή;
Θα τη θυμάμαι πάντα ως ένα ταξίδι περιπέτειας και γνώσης γεμάτο από φίλους, έρωτες, παρέες, χαρές, αγωνίες, ξενύχτια και αποχωρισμούς! Η φοιτητική ζωή είναι ένα φανταστικό ταξίδι!
Ποια είναι τα όνειρά σας για το μέλλον;
Είναι πολλά.
Κωνσταντινίδης Κλεάνθης, 25 ετών. Ήρθε από την Πελοπόννησο για να σπουδάσει στα ΙΕΚ ΔΕΛΤΑ, στο Τμήμα Ηχοληψίας και Μουσικής Τεχνολογίας. Σήμερα εργάζεται σε στούντιο ηχογραφήσεων κι ασχολείται με τα προσωπικά του project.
Ποια είναι η πρώτη ανάμνησή σας από την Αθήνα;
Η αίσθηση ότι θα εδώ θα ζήσω νέες εμπειρίες.
Τι ήταν αυτό που σας έκανε περισσότερο εντύπωση;
Η διττή της «προσωπικότητα», δηλαδή από τη μία πλευρά είναι από τις πιο θορυβώδεις και απρόσωπες πόλεις και από την άλλη η κατά τόπους φιλοξενία που προσφέρει κάποιες ώρες στον φοιτητή αλλά και σε οποιονδήποτε, κάνοντάς τον να νιώσει οικεία και να αποδράσει από το φόρτο και το άγχος της ημέρας.
Τι επιλέξατε να σπουδάσετε και γιατί;
Επέλεξα την ηχοληψία, γιατί συνδυάζει τη μουσική αλλά και ένα τεχνολογικό μέρος το οποίο είναι επίσης πολύ ενδιαφέρον.
Τι θα κρατήσετε από τη φοιτητική ζωή;
Θα μου μείνουν αξέχαστες οι παρέες μου, τα διαλείμματα με τους συμφοιτητές μου, οι ατελείωτες συζητήσεις με καθηγητές όσον αφορά το αντικείμενο σπουδών μου και οι εκδρομές με τη σχολή σε μέρη που δεν είχα την ευκαιρία να πάω μόνος.
Ποια είναι τα όνειρά σας για το μέλλον;
Να κάνω μουσικές παραγωγές σε στούντιο παραγωγής, να κάνω ένα project στο πλαίσιο της ψυχοακουστικής, για το πώς επιδρούν η μουσική και οι συχνότητες στον άνθρωπο.
σχόλια