ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με την κοπέλα μου ήμασταν μαζί τρία χρόνια, τριαντακάτι και οι δύο. Πριν από 3 μήνες άρχισαν περίεργα τηλέφωνα και έξοδοι από την πλευρά της. Δεν έδωσα σημασία, λόγω πολιτισμού. Σε κάποια φάση τα παίρνω κρανίο όμως και τη ρωτάω που ήταν. Με τα χίλια ζόρια μου λέει "με τον πρώην μου, είχε προβλήματα και ήμουν υποχρεωμένη να του σταθώ, δεν στο είπα για να μη στραβώσεις, αλλά δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα". Το καταπίνω, λέω, πολιτισμός, λέω. Σε κάποια φάση μου λέει ότι θέλει να του συμπαρασταθεί επειδή αντιμετωπίζει μεγάλα οικονομικά προβλήματα και δεν έχει άλλον να τον βοηθήσει. Μπάστα, λέω. Κι εγώ τι ρόλο βαράω εδώ πέρα; Δεν είναι τίποτα, μου λέει, τελευταία φορά θα τον δω. Το καταπίνω κι αυτό. Μετά αρχίζει το viber μεσάνυχτα ντριν-ντριν. Μπάστα, λέω, φτάνει ο πολιτισμός, λέω, καλός μ@@@@@ς είσαι, λέω, και βουτάω το κινητό. Ήταν ο τύπος. Λοιπόν, μάζεψτα όλα τωρα, της λέω και άντε στον πρώην σου να ησυχάσεις. Τέλος. Τα μαζεύει αυτή, αφού με σκυλοβρίζει και φεύγει,λέγοντας ότι την αδίκησα όσο δεν πάει. Περνάνε οι 3 μήνες με απόλυτη σιωπή από την πλευρά της, εγώ έκανα τρελές υπερωρίες στη δουλειά για να ξεσπάσω και στέλνει προχτές ένα κατεβατό μέηλ που λέει "συγνώμη, έκανα λάθος, χίλια συγνώμη, κατάλαβα ότι εσύ είσαι ο άντρας της ζωής μου". "Σάλτα χτενίσου", της απάντησα. Ο πολύς "πολιτισμός" βλάπτει. Το γράφω αυτό για σε σχέση με την ανάρτηση της κοπέλας με τις φωτογραφίες. Χίλια μπράβο, κοπελάρα μου, που έφυγες με τη μία. Χίλια μπράβο. Εγώ που δεν έφυγα από την αρχή το έχω σκυλομετανιώσει.