ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι σχεδον 23 μετα απο 2 χρονια με προβληματα υγειας τελειωνω επιτελους τη σχολη μου. Ελπιζω. Το προβλημα τωρα ειναι το αγχος, το στρες. Σκεφτομαι συνεχως τι κανω, δεν το κανω καλα, δεν ειμαι αρκετα καλη για κανεναν, τι θα κανω στη ζωη μου, πρεπει να βρω δουλεια. Προσπαθω οσο μπορω να βλεπω τα πραγματα θετικα αλλα ματαια. Σκεφτομαι, υπεραναλυω τα πραγματα σε βαθμο αηδιας. Νιωθω να πνιγομαι σε ενα ποτηρι νερο που εγω μου εβαλα να πιω. Ποναω. Ποναω και σωματικα. Το στομαχι μου, στο στηθος, το κεφαλι μου. Σχεδον καθε μερα. Αν ακουσω αλλη μια φορα το μην αγχωνεσαι μωρε. Αλλη μια φορα.. Ευτυχως που μου το ειπες. Σωθηκα. Δεν νιωθω αυτο το βαρος πια. Να στε καλα. Ναι φτανει ομως γιατι ΔΕΝ βοηθαει. Οχι καθολου. Ξερω οτι πρεπει να δω καποιον. Χρειαζομαι βοηθεια. Ψυχολογο ή ψυχιατρο; Ειχε καποιος παρομοιο θεμα με την διαχειριση του αγχους; πως το ξεπερασατε; θελω να πιστευω πως μπορει καποιος να το ξεπερασει πριν αποτρελαθει.