ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
24.8.2017 | 03:05

οι ανθρώπινες σχέσεις

Τόσο δύσκολα τώρα πια τα πράγματα.. Πραγματικά κρίμα. Δεν υπάρχουν ΆΝΘΡΩΠΟΙ πλέον, ή έχουν μάθει να είναι πολύ καλά κρυμμενοι. Πληγωνουμε ανθρώπους, τους χρησιμοποιούμε για προσωπικό όφελος, μπαίνουμε στη ζωή τους και πατάμε συναισθήματα. Το μόνο που δεν κάνουμε είναι να τους κάνουμε ευτυχισμενους. Κρυβομαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Και αυτό έχει όνομα. Αδράνεια. Η αδράνεια στο μεγαλείο της. Σήμερα, δυστυχώς, -και θα μιλήσω για άντρες καθώς είμαι κοπέλα - επαναπαυονται στην δική τους καλοπέραση.. Δε μου αρέσει να γενικευω, αλλά λόγω της πενιχρης εμπειρίας μου παρατηρώ ότι δεν υπάρχει καμία ωριμότητα για να υπάρχει και υγιής συντροφικοτητα. Σίγουρα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις, αλλά δεν τις έχω συναντήσει ακόμα. Παρατηρώ το κόσμο. Μεγάλη η μοναξιά. Σε νέα άτομα και μεγαλυτερα. Και όταν επιλέγεις, παρά την δυσκολία των καιρών, -να αφεθεις, να δώσεις, να επενδύσεις σε ένα άτομο, αυτό κάνει πίσω. Και όχι γιατί δεν θέλει, αλλά γιατί έχει συνηθίσει να φοβάται. Φόβος. Τρομακτική λέξη. Εθος. Τρομακτική λέξη. Έχουμε μάθει να συνηθιζουμε να ζούμε σε συνθήκες φόβου και απειρης καχυποψιας. Πραγματικά είναι τρομερό το να μην θέλουμε να δώσουμε και να πάρουμε. Το να καθόμαστε πίσω από μια οθόνη φλερταροντας ασύστολα με απωτερο κοντινό σκοπό έναν και μοναδικό. Το σεξ. Το αποτέλεσμα; Τσακισμενες ψυχές από την μία να ψάχνουν να βρουν διέξοδο στα συναισθηματικα τους "πιστεύω" -γιατί φυσικά υπάρχουν και οι ρομαντικές ψυχές (και καλά κάνουν) - και από την άλλη, σώματα ερείπια που απλώς ψάχνουν να ταισουν το ναρκισσιστικο και άδειο εγώ τους. Ένα ΕΓΏ που ποτέ δεν θα αντικατασταθει από αυτό το άτιμο το ΜΑΖΊ. Και ας είναι τόσο όμορφο το μαζί.. Κρίμα για όσους δεν έχουν τα κότσια να το βιώνουν το μαζί. Κρίμα για όσους νομίζουν ότι μπορούν να διατηρούν την ανωριμοτητα τους και σε ηλικίες μη επιτρεπτες. Λυπηρη η απουσία αμοιβαιων συναισθηματων. Μόνο η ασφάλεια της οθόνης, της καρεκλας, του ΕΤΟΙΜΟΥ. Μη ξεβολευτειτε και δυσκολευτειτε. Καθίστε. Και πάρτε και έναν καθρέφτη να δείτε στο πρόσωπό σας την κοινωνία που φτιάχνετε για τους απογόνους σας.....
5
 
 
 
 
σχόλια
Ειλικρινά δεν ξέρω αν έχω κάνα τυχερό αστέρι πάνω από το κεφάλι μου αλλά ποτέ δεν έχω νιώσει ούτε έχω εισπράξει φόβο ή απουσία τόλμης στο να με πλησιασουν .Επίσης θεωρώ ότι όταν πράγματα ξεκαθαρίζουν εξαρχής όσον αφορά στο τι θέλει ο καθένας από τους εμπλεκόμενους δεν δημιουργούνται και οι παρεξηγήσεις .Ειλικρινά αδυνατώ να καταλάβω για πιο λόγο υπεραναλύονται τόσο πολύ οι σχέσεις ..Κατά τη γνώμη μου η δυσκολία έγγυται στην αποδικωποιηση των μηνυμάτων που λαμβάνεις γιατί συνήθως οι άνθρωποι απλά δεν είναι ξεκάθαροι ή ακόμα και να είναι έχεις και αυτούς που ρε παιδί μου θέλουν να ζήσουν το δράμα τους .Τι εννοώ ,έστω ρε παιδί μου σου λέει κάποιος δεν θέλω σχέση από την αρχή ,ψήνεσαι να περνάμε καλά χωρίς πολλά πολλά ??Εαν εκεί πεις ναι πρέπει να συμφωνήσεις στο 100% στην πρόταση του άλλου .Πόσες όμως έπεσαν στην παγίδα του στυλ ότι θα τον πάω με τα νερά του ε και που θα πάει σιγά σιγα θα με δει αλλίως και τέτοια ...Και δώστου μετά οδυρμός και κακό με έίχε μόνο για καβάτζα κτλ..Θέλω να πω ότι αφού και εφ όσον ξεκαθαριστεί από την αρχή το θέλω αυτό ή ψάχνω αυτό ή το μου κάνεις δε μου κάνεις για σύντροφος ε τα πράγματα τελικά δεν είναι και τόσο δύσκολα .Έλλειψη ουσιαστικής επικοινωνίας και καταννόησης λοιπόν θεωρώ ότι είναι το πρόβλημα τελικά και επίσης να τονίσω ότι γενικώς τα περισσότερα πράγματα είναι πάρα πολύ απλά απλώς εμείς οι άνθρωποι έχουμε την τάση να τα περιπλέκουμε ε και όσο να ναι εκεί κάπου χάνεται η μπάλα .
Ξέρεις κάτι; δεν ξέρω αν η κότα κάνει το αυγό ή το αυγό την κότα. Τι εννοώ; δεν ξέρω αν η οθόνη μας έκανε απόμακρους έξω, ή αν επειδή γίναμε απόμακροι έξω στραφήκαμε στην οθόνη. Κατά τα λοιπά, είμαι δύσπιστος σε όσες εξομολογήσεις εκφράζουν ''κραυγές'' αγωνίας στο κατά πόσο όντως θέλουν κάτι ''διαφορετικό'' από το κρατούν σύστημα το οποίο κράζουν.
Λοιπόν η εξομολόγηση σου αναφέρεται σε δύο πράγματα.Πρώτον στο ότι οι ανθρώπινες σχέσεις πάνε κατά διαόλου. Θα συμφωνήσω φυσικά εξολοκλήρου. Δεύτερον αναφέρεσαι στους άντρες και στην έλλειψη πραγματικού ενδιαφέροντος.Υποψιάζομαι ότι αναφέρεσαι και στην έλλειψηθάρρους για φλερτ από κοντά και όχι μέσα από οθόνη. Αν καταλαβαίνω καλά αυτά αναφέρεις στην εξομολόγηση σου.Στο πρώτο συμφωνώ και επαυξάνω.Η μοναξιά κάνει θραύση.Πάμε στο 2. Οι άντρες ανέκαθεν αποζητούσαν το σεξ. Δεν είναι τωρινό εκτός αν τώρα το ανακάλυψες.Οι άντρες και οι γυναίκες θα μου επιτρέψεις να σου πω είναι πολύ επιφυλακτικοί πλέον.Και οι γυναίκες περισσότερο θα σου έλεγα διότι το θηλυκό πάντα είναι επιφυλακτικο απέναντι στο αρσενικό για άλλους λόγους που δεν θα αναφερθώ τώρα.Πάμε τώρα στο μην ξεβολευτειτε και δυσκολευτειτε.Αν αναφέρεσαι στην απουσία συναισθημάτων δεν ξέρω νομίζω οι άντρες αγαπάνε αληθινά τις γυναίκες που τους αρέσουν.Αληθινα και χωρίς αναστολές.Αν αναφέρεσαι στο ότι δεν σας φλερτάρουν θα συμφωνήσω.Είναι γεγονός ότι είμαστε ποιο μαλθακοι από τους πατεράδες μας.Δεν πάμε να μιλήσουμε εύκολα και γενικά θα πούμε γιατί να πάω και να φαω Χ δώσε ένα βλέμμα και καλά είμαστε.Μάντεψε όμως.Ενω εμείς είμαστε ποιο μαλθακοι τα δικά σας στάνταρ και δεν μιλάω εμφάνιση διότι εκεί είναι κάτι το υποκειμενικό που αφορά την καθεμία προσωπικά. Τα δικά σας στάνταρ έχουν ανέβει και αυτά.Θέλετε άντρες με θάρρος για να σας διεκδικούν,άνετους και με χιούμορ.Πολύ καλά τα στάνταρ σας όμως η νέα γενιά αντρών δεν τα καλύπτει. Και ούτε πρόκειται για να είμαι ειλικρινής.Άρα λύση δεν βλέπω εγώ προσωπικά.Ορθοτατη η εξομολόγηση σου όμως θα μπορούσε κάποιος κάλλιστα να πει και άλλα τόσα για τις γυναίκες.Είσαι γυναίκα φυσικά οπότε αντιλαμβάνομαι ότι το λες από την πλευρά σου και θεωρώ σωστή σαν βάση την εξομολόγηση σου αν και γενικευεις.
Έχεις καταλάβει το τι εννοώ στην εξομολόγησή μου και χαίρομαι.. δεν είναι ότι τώρα ανακαλύπτω ότι υπάρχει δυσπιστία. Φυσικά την αναγνωρίζω και την κατανοώ ως ένα σημείο. Και λέω ως ένα σημείο γιατί στις οθόνες η δυσπιστία και η καχυποψία δεν είναι τόσο έκδηλες. Αντιθέτως, από κοντά αλλάζουν όλα. Εγώ να σου πώ την αλήθεια, θα μιλήσω άνετα χωρίς δεύτερες σκέψεις σε ένα πρόσωπο και θα κρίνω από τη συμπεριφορά του τα όρια που θα θέσω. Δε θα επιτρέψω φυσικά να με κοροιδεύει κάποιος, αλλά δεν θα ξεκινήσω την οποιαδήποτε μορφή επικοινωνίας με καχυποψία. Ούτε θα είμαι άλλος χαρακτήρας από κοντά και άλλος από μια οθόνη. Γενικά δε μπορώ τους ανθρώπους που οι πράξεις τους δε συμβαδίζουν με το λόγο τους. Κεφάλαιο κοπέλες. Σίγουρα και πολλές από τις κοπέλες σήμερα δε ξέρουν τι θέλουν. Δεν επευφημώ το γυναικείο φύλο σε καμία περίπτωση, καθώς υπάρχουν κοπέλες με πολύ χειρότερες συμπεριφορές από τους άντρες.Τώρα το κεφάλαιο σεξ. Γνωρίζω ότι αυτό αναζητάνε άντρες και γυναίκες θα συμπλήρωνα εγώ, αλλά χωρίς συναισθηματικές δεσμεύσεις. Μα αυτό ειλικρινά δε μπορώ να το κατανοήσω.. Δεν εννοώ σε καμία περίπτωση να πετάμε σε ένα ροζ σύννεφο μονίμως και να το παίζουμε ρομαντικοί, αλλά όχι και το άλλο άκρο γιατί εκεί τίθεται ένα άλλο θέμα: ποιος επιλέγει ποιον και γιατί; π.χ. βλέπω και στις εξομολογήσεις εδώ κορίτσια που ερωτεύονται άντρες οι οποίοι δε θέλουν τίποτα παραπάνω από ένα πράγμα. Και αμα το λένε ή το δείχνουν να το δεχτώ. πολλοί όμως δε το λένε και βρίσκεται ο εκάστοτε ερωτευμένος (άντρας ή γυναίκα) να ψάχνεται τι έκανε λάθος, αν αξίζει μια τέτοια συμπεριφορά κ.ά. Γιατί λοιπόν δεν υπάρχει εξαρχής εξήγηση: αυτός/-ή είμαι, θέλω αυτό, τέλος. όχι παραμύθιασμα. Κεφάλαιο μοναχικότητα-αδράνεια: επίσης δε το καταλαβαίνω. γιατί δε ρισκάρουμε λίγο; ΓΙΑΤΙ; μόνο ένας είναι ο λόγος που ανέφερα ήδη: φόβος. Έχουμε μάθει να μην τολμάμε. Να καθόμαστε σαν απλοί θεατές. Και η ζωή να κυλάει.... Κάποιος όμως πιο διεκδικητικός, κερδίζει. και αυτό ισχύει για όλα τα θέματα γύρω μας. Δουλειά, σχέσεις και πολλά άλλα. Έτσι μένουμε παθητικοί, παίρνουμε πολύ λιγότερα από αυτά που μας αξίζουν, φτάνουμε σε στιγμές μιζέριας, συμβιβαζόμαστε στα εύκολα και στο τέλος αυτό το λέμε ζωή. Λυπάμαι, αλλά προσωπικά δε θέλω να θυμάμαι κάποτε ότι έζησα ως αντιμαχήτρια. Δεν αντέχω στη σκέψη ότι θα βολευτώ σε μία κατάσταση και χωρίς ίχνος σοβαρότητας ή έστω υπευθυνότητας θα τελειώσω έτσι τον προορισμό μου ως άνθρωπος. Ξέρω το πάω πολύ μακρια γι αυτό θα το αφήσω εδω.. Στο μόνιμο συμπέρασμα που καταλήγω είναι η έλλειψη παιδείας και ο αντικατοπτρισμός της οικογένειας μέσω των παιδιών. Σίγουρα όλοι τέλειοι δε θα γίνουν ποτέ και κάθε κοινωνία θα έχει τους πολύ προβληματικούς, τους λιγότερο και τους ελάχιστα. Δε θεωρώ άλλωστε ότι μπορούμε να αγγίξουμε την τελειότητα ως "ψυχές". Αλλά δε θέλω να μην το προσπαθήσουμε.
Δεν διαφωνώ με όσα γράφεις και νομίζω και κανένας.Θα μείνω στην φράση δεν τολμάμε και η ζωή κυλάει.Πόσο συμφωνώ.Ας ελπίσουμε να βελτιωθούν τα πράγματα.Ας ελπίσουμε.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon