ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν από πολλά χρόνια, 5 Ιουλίου ήταν, είχα πάει να χαιρετήσω μια καλή μου φίλη που έμενε τότε στο κέντρο. Είχα μόλις τελειώσει τις εξετάσεις του πρώτου έτους και έφευγα από την Αθήνα, για να περάσω το καλοκαίρι με τους δικούς μου. Καθώς βγήκα απ’ το ασανσέρ, την άκουσα να συζητάει έντονα με κάποιον. Ήταν ο ξάδερφός της. Τον θυμήθηκα αμέσως. Είχαμε πάει κινηματογράφο τον Δεκέβριο του περασμένου χρόνου. Δεν θυμόμουν πως τον λέγανε. Θυμόμουν όμως τα μάτια του. Ήταν πολύ όμορφος.Μιλήσαμε αρκετή ώρα. Κάποια στιγμή χαμογέλασε. Δεν ξέρω αν μπορώ να περιγράψω το πως ένιωσα. Σαν να γέμισε φως όλο το δωμάτιο. Έμεινα εκεί να τον κοιτάζω αποσβολωμένη, προσπαθώντας να καταλάβω τι μου συνέβαινε. Φύγαμε μαζί απ’ το σπίτι της φίλης μου εκείνο το σουρουπο και περπατήσαμε μέχρι την Ακαδημίας, για να πάρω το λεωφορείο. Αν και έμενε ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση, είχε περπατήσει μαζί μου μέχρι την Ακαδημίας, για να με συνοδεύσει. Μπήκα στο λεωφορείο και ένιωσα μια χαρά απίστευτη, πως ξαφνικά είχα ψηλώσει δέκα μέτρα. Η ανάμνησή του με κράτησε μεσ’την καλή χαρά όλο το καλοκαίρι. Όταν γύρισα στην Αθήνα το φθινόπωρο ένα πράγμα ήθελα πάρα πολύ, να τον ξαναδώ.Και τον ξαναείδα. Ένα Σάββατο πήγα να πάρω τη φίλη μου απ’ το σπίτι της για να πάμε θέατρο και τον βρήκα πάλι εκεί. Της είχε τηλεφωνήσει την προηγούμενη μέρα, του είχε πει ότι θα πηγαίναμε θέατρο την επόμενη και είχε ζητήσει να έρθει και αυτός. Δεν θυμάμαι ποια παράσταση είδαμε. Θυμάμαι όμως πως ένιωσα, όταν τον ξαναείδα μπροστά μου. Ήθελα ν’αρχίσω να χοροπηδάω απ’ τη χαρά μου! Ένας Θεός ξέρει πως κρατήθηκα. Έμεινα να τον κοιτάζω μαγεμένη, παρατηρούσα κάθε λεπτομέρεια του προσώπου του, κάθε κίνηση, κάθε μορφασμό. Κάθε φορά που με κοιτούσε στα μάτια, μου έκοβε την ανάσα. Ήμουν ερωτευμένη...Τελικά κάποια πράγματα δεν τα ξεχνάς ποτέ...Πιστεύεις ειλικρινά ότι μπορούμε να είμαστε φίλοι; Να βγαίνουμε για καφέ και να λέμε τα νέα μας; Να κάνουμε αυτή την υπέρβαση; Tι πιστεύω εγώ; Ειλικρινά δεν ξέρω. Απ’τη στιγμή που επιβεβαίωσα ότι είσαι πράγματι εσύ, βρίσκομαι σε πλήρη σύγχυση...Και αυτή είναι η μόνη αλήθεια αυτή τη στιγμή.