18.9.2017 | 22:14
Άνθρωπος είσαι και λυγάς.
Άνθρωπος είσαι και λυγάς... Στην οικογένεια μας δίδαξαν στρεβλά ότι άνδρας πρέπει να ειναι σκληρός, επιθετικός και να ενώ μας αποδοκίμαζαν όταν αντιμετώπιζαν με δειλία και φόβο τις εξωτερικές περιστάσειςΤο επιχείρημα να είσαι σκληρός και να προστατυεις οικογένεια, μικρότερα αδέλφια απο απειλέςΌμως στην καθημερινή οικογενιακή ζωή δεν μας δίδαξαν απο ποιές σχέσεις και συμπεριφορές θα αντλούμε δύναμη και ασφάλεια και παραδόχη για να αντέξουμε στον εξωτερικό κόσμο που είναι ανταγωνιστικός και επιθετικός.Αντίθετα απαιτούσαν να είμαστε εναρμονισμένοι με την παθολογική και στεβλή οικογενιακή συμπεριφοράΝα μην αμφισβητούμε το κύρος, και την αξιοπιστία των γονίων μας μ( άσχετα αμά οι ίδιοι συστηματικά αποδομούσαν ο ένας τον άλλο) και φυσικά να μην τολμήσουμε να εναντιωθούμε στα πρόσωπα εξουσίας ( δάσκαλος, προπονητής, γείτονας κλπ) Μέσα σε αυτό το οικογενιακό κλίμα (εχθρικό, πίκρα, φόβος , ανασφάλεια) που δεν είχες απο που να κρατηθείς και να πάρει τρυφερότητα και προσοχή σου , όπου η επίδραση με τους σημαντικούς άλλους της οικογένειας δεν σου έδινε την ασφάλεια και σιγουριά και το συναίσθημα του ανήκειν, οι γονείς σου, ζητούσαν απο εσένα να βγείς έξω στην κοινωνιά να παλέψεις με θηρία και να τα καταφέρεις.Να καταφέρεις όχι οπώς οπώς, αλλά παραμένοντας έντιμος, αξιόπιστος και καλός άνθρωπος.Διαφορετικά άμα γυρνούσες με κατεβασμένο κεφάλι η οργισμένος απο αυτά που συναντούσες εκεί έξω δεχόσουν και κριτική « δεν αξίζεις, είσαι λάθος, δεν κάνεις έτσι ο κόσμος)Εσύ ο ίδιος αργα συνειδητοποιείς οτι ο δρόμος που ακολουθείς σε βγάζει σε αδιέξοδο και στριφογυρνάς στα ίδια λάθη και σιγά σιγά σε οδηγεί στην περιθωροποίηση απο την κόπωση και τον αγώνα στον κοινωνικο στίβο που είναι σκληρός και αδιστακός.Να αισθάνεσαι οτι πολεμάς με νύχια και με δόντιαΤις συναισθηματικές επιπτώσεις απο τον διαρκή ανταγωνισμό και συγκρούσεις που συναντάς έξω σπάνια τα εξωτερικευεις, σου πέρασαν το λανθασμένο μηνυμα ότι οι άνδρες δεν μπόρουν να μιλήσουν για αδυναμίες και να φανερώνουν συναισθηματα και ευαισθησίες. ..Είναι ντροπή, είσαι αγόρι, ομώς έκαναν τα πάντα και οι δύο γονείς ( ο καθένας με τον τρόπο του να να σου ακυρώσουν το μοναδικό πρότυπο που είχες στην διάθεση σου ΄΄ τον πατέρα¨’Είχαν φροντίσει απο νωρίς ο πατέρας να αποτελεί ένα αποδυναμωμένο πρότυπο σε σχέση με την συναισθηματικη απόδοση και την ανθρώπινη συναλλαγή.Όμως είπαμε στο αγόρι ου έχει ανατεθεί ο ρόλος του εκφραστή και της εκπρωσοπησης της οικογενειας και δύσκολα θα τολμήσει να αντιταχθεί στις επιθυμίες και προσδοκίες των άλλων. Φοβάμαι ότι ίσως το παιχνιδί είναι στημένο... δεν ξέρω εσείς τι λέτε?
0