12.10.2017 | 21:52
...
Εγω εχω ηδη καταλαβει, αν και ισως αργά, τι ανθρωπος εισαι. Αυτο που μου εμπνεεις ειναι εμποστοσυνη και καλοσυνη, ακόμα κι αν η ζωη τα φέρει ετσι και δεν συναντηθούμε ποτε. Για τον ενα ή τον αλλο λογο. Απο επιλογη ή από αναγκη. Δεν ξερω όμως αν εσυ θελεις στη ζωη σου εναν ανθρωπο σαν κι εμενα. Αν οχι, θα το καταλαβω. Μετα απο τις τοσες ανοησιες μου δικαιολογια δεν υπάρχει. Ηθελα να ειμαι ανταξια σου, στη σοφία και στην αγαπη που εκπεμπεις. Ομολογω πως δεν τα κατάφερα. Προς μεγαλη μου απογοητευση. Ειχα αποφασισει να δωσω ο,τι μπορώ. Ομως θα περιμενω με υπομονη την αποφαση σου τωρα πια, γιατί διαισθάνομαι οτι δε μου αξιζει αλλη ευκαιρία.
0