ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Την αγαπάω και αυτή εμένα.. εδώ και 2 χρόνια ζήσαμε κάποιες στιγμές αλλά χωρίς πλήρη αποδοχή ειδικά απο την δική της πλευρά.. πιστεύει οτι αν εκφράσει ολα αυτά που νιώθει για μενα θα ειναι τοσο τελειο κ τοσο ιδανικό που για τους δικους της λογους δεν το κάνει.. εγώ απο την αλλη θέλω να εκφράζομαι και ναι ειναι κάτι ιδιαιτερο αλλα δεν διαλέγουμε τον ανθρωπο που ερωτευομαστε και αγαπάμε.. έχω αποδεχτει τον εαυτό μου και για αυτό που ζω και γενικότερα για τις προτιμησεις μου.. απο την αλλη πλευρά δεν εχει τέτοιες προτιμησεις οπότε ειναι κάτι πρωτόγνωρο ολο αυτό.. δυστυχως δεν μπορώ να την αναγκάσω να κανει αυτό που θέλω εγώ.. τι λέτε; Να το παλέψω και να κανω υπομονή..; Η θα χάσω ακόμα μια φορά τον εαυτό μου;