ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οσο περνούν τα χρόνια η απόρριψη η ερωτική σου δίνει την αίσθηση της ντροπής που έχεις όταν ανοίγεις λάθος πόρτα, όταν σκουντάς κατά λάθος κάποιον, κτλ...Έτσι το εκλαμβάνω εγώ. Έτσι το εκλάμβανα δηλαδή, όταν φλέρταρα γιατί εδώ και χρόνια έχω πάψει και δεν θέλω να ξαναρχίσω.Εξηγούμαι σχετικά με την αίσθηση που λέω πιο πάνω.Όταν πας να μπεις σε ένα κτίριο και σου λένε ''συγνώμη, λάθος, από εδώ είναι η πόρτα'' ή ''βάλτε λίγη δύναμη παραπάνω''.Ή πας να περάσεις από κάπου μέσα στο πλήθος και λες ''συγνώμη, συγνώμη, με συγχωρείτε, χίλια συγνώμη'' αν κατά λάθος σκουντήξειςκάποιον ή λες ''ευχαριστώ πολύ, να είστε καλά'' αν κάποιος παραμερίσει να περάσεις.Έτσι είναι και η αίσθηση της απόρριψης για μένα όσο μεγαλώνω.Στα 15, δηλαδή στο σχολείο, αν η κοπέλα δεν σε θέλει στο λέει πιο κουλ, ΠΡΟΣΟΧΗ! δε λέω με αγένεια, απλά και λόγω του νεαρού της ηλικίας στο λέει πιο κουλ το ''δε θέλω'', στα 18 επίσης διαφορετικά, στα 20, στα 22 και πάει λέγοντας.Τώρα εκεί λίγο πριν τα τριάντα ή ακόμα χειρότερα μετά τα τριάντα, επειδή δεν θέλει να σε προσβάλλει κιόλας, στο λέει με έναν τρόπο ''όχι, ευχαριστώ , δεν ενδιαφέρομαι'' ή ''ευχαριστώ, με κολακεύει αυτό που μου λέτε, αλλά δεν ενδιαφέρομαι''.Δηλαδή είναι σαν την αίσθηση που δίνει μια υπάλληλος σε κατάστημα υποδημάτων που σου λέει με συστολή ''δυστυχώς, αυτό το συγκεκριμένο παπούτσι δεν το έχουμε στο νούμερό σας...''Οπότε σκέφτεσαι κάποιες φορές από μέσα σου '''τι ήθελα και την ρώτησα και την έβαλα να ψάχνει τόση ώρα στην αποθήκη, καλύτερα να μην έμπαινα στο μαγαζί από την αρχή''.Έτσι ακριβώς είναι και η απόρριψη μετά τα τριάντα και όσο μεγαλώνεις.Λες τώρα γιατί να ενοχλήσω την κοπέλα, μια χαρά δεν κάθεται μόνη της, ποιός ο λόγος να την διακόψω, για να εισπράξω άλλη μια ευγενική απόρριψη;