ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειχα σχεση με εναν παιδι 3,5 χρονια..Μετα απο πολυ πονο που ειχα περασει κ τις υποσχεσεις του οτι θα αλλαξει πηρα την αποφαση και τον χωρισα..Προφανως δν μου ειχε περασει ολη αυτη η αγαπη για αυτο τον ανθρωπο αλλα το μονο που εβλεπα ηταν οτι οσες ευκαιριες του χα δωσει που ηταν απειρες το μονο που εκανε ηταν να με πληγωνει ξανα κ ξανα μεχρι που ειπα φτανει..Τπτ δεν αλλαξε ποτε δεν προσπαθησε για μας κ με κοροιδευε με τον χειροτερο τροπο..Με ειχε καταντησει τρελη με εβγαζε τρελη διοτι δεν παραδεχοταν τα ψεματα του..Ειπα αυτο ηταν οσω και αν τον λατρευα γτ τον λατρευα κ ειπα τελος..Πιο το νοημα να δωσο κ αλλη μια ευκαιρια αφου ολο αυτο ειναι ενας κυκλος..Χωρισαμε,μου ελεγε μαγαπαει κ οτι θα αλλαξει...Εχει περασει ενας χρονος και δεν ξαναμιλησαμε ποτε..Ποτε δν εκανα την παραμικρη κινηση ουτε για τα τυπικα,ουτε κ εκεινος..Παρολο που ηταν δικη μου αποφαση ακομα με ποναει ακομα τον εχω στην καρδια μου αλλα εχω αποδεχτει οτι ποτε δεν θα ειμαστε ξανα μαζι και ουτε θα προσπαθησω ποτε μα ποτε να τον πλησιασω..Παντα ελεγα τελειωσαμε αλλα ποτε δεν το τηρουσα,αυτη την φορα το εννοουσα ουτε εγω δεν το πιστευα..Με ποναει που ποτε του δεν προσπαθησε να αλλαξει αφου ελεγε ποσο μαγαπουσε..Ενας ολοκληρος χρονος και δν ειδα ποτε τπτ να πω εστω αυτος ο ανθρωπος οντως μαγαπαει οτι οντως το προσπαθει..Εννοειται πρωχορησε πολυ γρηγορα σαν να μην υπηρχα κ το αποδεχτηκα..Απλα ξερω οτι μεσα μου θα θελα να μουν μαζι του και να ηταν ολα σωστα..Ηταν δικη μου αποφαση ομως κ οσω κ αν ποναει δεν προκειται ποτε μα ποτε να ρωτησω εστω και τι κανει..Ενας χρονος σιωπης κ απο αυτον κ αυτο με εκανε να καταλαβω οτι πηρα την σωστη αποφαση..Να σαι καλα αλλα ακομα με πονας και ειναι αδικο...