18.3.2018 | 13:44
tesla32
Με τον καιρό γίναμε αραιές τηλεφωνικές κλήσεις Φωνές που ανταλλάσσουν ευχές και τυπικά νέα Βρέχει και οι σταγόνες μας θυμίζουν τη φρεσκάδα μιας ζωής που έγινε ανάμνηση Και κάπου στο ενδιάμεσο η αχτίδα του ήλιου μου θυμίζει πως η ζωή συνεχίζεταιΑπο εκεί που την άφησαΑπο εκεί που τη διέλυσαΑπο τότε που εμφανίστηκε η άτιμη έλπιδαΠου δεν παλεύεταιΠου δεν σκοτώνεται Που σε ήθελασε θέλω θα σε θέλωΜόνο δικό μουΜόνο στο μέλλον που θα συνθέσουμε μαζίσαν μελωδία έρωτα στα χρόνια που θα έρθουν΄tesla32
0
