Και οι άλλοι άνθρωποι έτσι είναι. Ίσως σε βοηθούσε να διαβάσεις θεωρία ανάλυσης συμπεριφοράς. Βασικά, ο εγκέφαλος δεν λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο ανά πάσα στιγμή. Π.χ. υπάρχουν φορές που έχω απίστευτη ευχέρεια λόγου και άλλες που δεν μπορώ να αρθρώσω λέξη λες και δεν λειτουργεί καλά το λεκτικό σημείο του εγκεφάλου (και δεν αναφέρομαι αυτή τη στιγμή σε περιπτώσεις άγχους).Όταν είμαστε πονόψυχοι, συνήθως εκείνη τη στιγμή μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το σημείο του εγκεφάλου με το οποίο μπορούμε να φανταστούμε τον εαυτό μας στη θέση του άλλου, άλλες φορές δεν μπορούμε να το κάνουμε γιατί κρατάμε απόσταση θέλοντας να προστατέψουμε τον εαυτό μας από κάτι. Ψάξε λίγο για πειράματα θεωρίας παιγνίων, είναι πολύ ενδιαφέροντα.
27.3.2018 | 00:26
Περα απο τις λεπτομεριες η ουσια ειναι...
Οτι απο την μια υπαρχουν στιγμες οπου ειμαι φουλ πονοψυχος και στεναχωριεμαι συνηθως για τον διπλανο μου αλλα υπαρχουν στιγμες που ολο αυτο εξαφανιζεται και γινομαι ο πιο χαιρεκακος ανθρωπος του κοσμου ... χωρις τυψεις σκεφτομαι τον εαυτουλη μου και μονο... Δεν θελω να το ριξω στο γεγονος οτι περασα πολλα τελευταια η οτι προδωθηκα συναισθηματικα και ερωτικα Αλλα ετσι νιωθω ...
1
