5.4.2018 | 08:54
ερωτας στα χρονια της κυνικοτητας...
στο βιβλιο ερωτας στα χρονια της χολερας το ζευγαρι ενωθηκε σαρκικα σε μεγαλη ηλικια...ωστοσο αν και εζησαν δυο διαφορετικες ζωες κατεληξαν μαζι...αλλα ειχε καποια σημασια οταν χαρισαν τα νιατα τους αλλου? κατ εμε οχι ...αλλα καπου υπαρχει ο ρομαντισμος και ο ερωτας με την αλλη του μορφη που σε κανει να δικαιολογεις την καταληξη.σημερα ενας τετοιος ερωτας δε θα ειχε καμια τυχη. αφου μολις γνωρισεις καποιον το σεξ ειναι πρωταρχικο κομματι της γνωριμιας και αρα ολος ο ενθουσιασμος και η εξαψη ξεσπανε τοσο γρηγορα που την επομενη στιγμη ειναι σαν να μην εχει κανενα νοημα ολο αυτο...γιατι ρε παιδια? γιατι δεν υπαρχουν αισθηματα? γιατι αρνουνται να τα βιωσουν ολο και περισσοτεροι και θελουν να ικανοποιησουν μονο τη σαρκα? φοβουνται να μην πληγωθουν? δε θελουν να δεθουν? ολο και συχνοτερα διαβαζουμε στη στηλη για ατομα που ζουν μια μονοπλευρη σχεση γιατι το ετερον ημισυ δεν ανταποκρινεται. σε σημειο που αδιαφορει μεσα στη σχεση η και συμπεριφερεται ασχημα και τον ξενερωνει τον αλλον.αμα δεν μπορεις να ερωτευτεις αφησε τον ελευθερο ...ισως καπου εκει εξω να υπαρχει καποιος που να μπορει να του δωσει αυτα που εσυ αδυνατεις ν ανταποκριθεις συναισθηματικα. μην δινετε ελπιδες με συμπεριφορες διφορουμενες και καθεται ο αλλος και περιμενει λιγα ψιχουλα αγαπης για να ζησει...βαρεθηκα τα ψευτοζευγαρια που νομιζουν οτι ζουν τον απολυτο ερωτα...