Η αντοχή των υλικών

Η αντοχή των υλικών Facebook Twitter
1

1. Αντίδοτο στη φθορά. Η δημιουργικότητα είναι η ασφαλέστερη εναντίωση στη φθορά. Πείσμονες συγγραφείς, τόσο ο Ζοζέ Σαραμάγκου όσο και ο Τζέιμς Μάξγουελ Κουτσί, επιβεβαιώνουν με το έργο τους ότι η κατάφαση στη ζωή είναι η επίμονη και προσηλωμένη άρνηση σε ό,τι αρνείται τη ζωή. Στο έργο τόσο του Πορτογάλου όσο και του Νοτιοαφρικανού το ιδιοφυές και επινοητικό storytelling συνδυάζεται, λυτρωτικά, με μια δυναμική φιλοσοφική διαύγαση των κοινωνικών δεινών και της υπαρξιακής αγωνίας του σύγχρονου ανθρώπου. Πιο αποστασιοποιημένος, φαινομενικά, ο Κουτσί. Πιο εγγύς, ο Σαραμάνγκου.

2. Ημερομηνίες και ποδήλατο. Ο Σαραμάγκου γεννήθηκε στις 16 Νοεμβρίου του 1922, διέσχισε εν σοφία τον εικοστό αιώνα και αναχώρησε πλήρης ημερών για το ραντεβού του με τον Φερνάντο Πεσσόα και τον Χόρχε Λούις Μπόρχες στις 18 Ιουνίου του 2010. Η γυμναστική του ήταν το γάντζωμα στη ζωή και η πολυσχιδής δραστηριότητα. Ο Κουτσί γεννήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου του 1940 και γι' αυτόν η πραγματικότητα δεν είναι ένα αχανές στούντιο, όπως για τον Ουίλιαμ Μπάροουζ, ούτε ένας καμβάς αλληγοριών όπως για τον Σαραμάγκου, αλλά ένα ποδηλατοδρόμιο σχεδιασμένο από τον M.K. Έσερ ή τον Τζόρτζιο ντε Κίρικο. Και των δύο η φαντασία κινεί όγκους ιστορικών, κοινωνικών και υπαρξιακών δεδομένων, και των δύο η τόλμη τούς ωθεί σε ελεγχόμενες εκρήξεις και ανατροπές. Νομπελίστας το 1998 ο Πορτογάλος. Νομπελίστας το 2003 ο Νοτιοαφρικανός. Το 1991 θα καταπιαστεί με το Ιερό ο απόγονος του Πεσσόα. Το 2013 θα επιχειρήσει τη δική του αναμέτρηση με το Ιερό, ο συμπατριώτης της Ντόρις Λέσινγκ.

3. Ιησούς & Ιησούς. Πιο κοντά στον Νίκο Καζαντζάκη, ο Ζοζέ Σαραμάγκουαφήνει να εκδηλωθεί η άθεη οργή του, απορρυθμίζει τα θέσφατα, μας μιλάει για έναν Ιησού που είναι άθυρμα και πιόνι εξουσιών, έναν Ιησού που έχει συρθεί στην πλάνη όπως σέρνεται στη σφαγή ο αμνός, έναν Ιησού που δεν επιζητεί την πίστη αλλά την κατανόηση, τη συμπόνια, τη σκέψη. Γράφει το χειμαρρώδες μυθιστόρημα Το Κατά Ιησούν Ευαγγέλιον (μτφρ. Αθηνά Ψυλλιά, εκδ. Καστανιώτη) και μας καλεί να ξανασκεφτούμε όσα ξέρουμε, αλλά και να συγκινηθούμε, παρασύροντάς μας με τις λαχανιασμένες, ασθματικές, περίτεχνα ψευτοακατέργαστες φράσεις του. «Ο ουρανός ήταν στρωμένος από ομοιόμορφα σύννεφα, σαν να είχε επενδυθεί με βρόμικο μαλλί, θα πρέπει να ήταν δύσκολο για τον Κύριο, από κει ψηλά, να διακρίνει τι έκαναν τα πρόβατά του. Ο Ιησούς και η Μαρία η Μαγδαληνή αποχαιρετήθηκαν με ένα αγκάλιασμα που έμοιαζε να μην έχει τέλος, και φιλήθηκαν, πιο σύντομα όμως, δεν είναι να απορούμε, την εποχή εκείνη δεν συνηθιζόταν και τόσο το φιλί». Ο Κουτσί είναι πιο κοντά στη δυστοπία που είχε σκηνοθετήσει ο Κόρμακ ΜακΚάρθι στο μυθιστόρημα Ο Δρόμος (μτφρ. Αύγουστος Κορτώ, εκδ. Καστανιώτη) και μέσα από υπόγειες διαδρομές φτάνει σε διλήμματα και διεργασίες που επιτέλεσαν στοχαστικοί συγγραφείς όπως ο Σάμιουελ Μπέκετ αλλά και ο Tόμας Μαν. Ιδίως το δέκατο τέταρτο κεφάλαιο, συγκλονιστικό όπως όλο το βιβλίο άλλωστε, της Παιδικής Ηλικίας του Ιησού (μτφρ. Κατερίνα Σχινά, εκδ. Μεταίχμιο) μοιάζει με απόηχο των θρυλικών φιλοσοφικών καβγάδων του Νάφτα και του Σετεμπρίνι στο Μαγικό Βουνό του Γερμανού νομπελίστα. Στη λαμπρή ανάλυσή του σχετικά με την παιδική ηλικία στο ηλεκτρονικό περιοδικό bookpress.gr, ο ποιητής Γιώργος Λαμπράκος επισημαίνει: «Όπως έχει γίνει φανερό, το μυθιστόρημα του Κουτσί παραμένει ανοιχτό σε πολλές ερμηνείες κι αυτό είναι ένα από τα δυνατότερα γνωρίσματά του. Με το πέρας της ανάγνωσης κάθε προσπάθεια να καταλήξουμε σε ακράδαντα συμπεράσματα αυξάνει, αντί να μειώνει, τα ερωτηματικά (και τα θαυμαστικά). Το ζήτημα της λύτρωσης είναι επίσης ένα από τα βασικά θέματα του βιβλίου. Έχουμε ανάγκη τη λύτρωση; Αν ναι, από τι και με ποιους τρόπους; Εν τέλει, τι σημαίνει λύτρωση σε έναν κόσμο με (πίστη στον) Θεό και τι σημαίνει λύτρωση σε έναν κόσμο χωρίς (πίστη στον) Θεό; Μήπως, εν τέλει, η λύτρωση είναι ένα χριστιανικό άχθος που αξίζει να το αποτινάξουμε μια και καλή για να προχωρήσουμε; Μήπως ο Κουτσί μάς καλεί εμμέσως πλην σαφώς να εισακούσουμε όχι τη Βίβλο αλλά π.χ. τον Εμίλ Σιοράν, που έγραφε κάπου ότι: "Η βεβαιότητα πως δεν υπάρχει λύτρωση είναι μια μορφή λύτρωσης, στην πραγματικότητα είναι η λύτρωση. Εκκινώντας από εδώ, θα μπορούσαμε να οργανώσουμε την ίδια μας τη ζωή, καθώς και να κατασκευάσουμε μια φιλοσοφία της ιστορίας: το άλυτο ως λύση, ως η μόνη διέξοδος;"».

www.radiobookspotting.blogspot.gr/

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Γκάρι Ιντιάνα δεν μένει πια εδώ 

Απώλειες / Γκάρι Ιντιάνα (1950-2024): Ένας queer ήρωας του νεοϋορκέζικου underground

Συγγραφέας, ηθοποιός, πολυτάλαντος καλλιτέχνης, κριτικός τέχνης, ονομαστός και συχνά καυστικός ακόμα και με προσωπικούς του φίλους, o Γκάρι Ιντιάνα πέθανε τον περασμένο μήνα από καρκίνο σε ηλικία 74 ετών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τζούλια Τσιακίρη

Οι Αθηναίοι / Τζούλια Τσιακίρη: «Οι ταβερνιάρηδες είναι ευεργέτες του γένους»

Με διαλείμματα στο Παρίσι και τη Νέα Υόρκη, έχει περάσει όλη της τη ζωή στο κέντρο της Αθήνας - το ξέρει σαν την παλάμη της. Έχει συνομιλήσει και συνεργαστεί με την αθηναϊκη ιντελεγκέντσια, είναι άλλωστε κομμάτι της. Εδώ και 60 χρόνια, με τη χειροποίητη, λεπτολόγα δουλειά της στον χώρο του βιβλίου και με τις εκδόσεις «Το Ροδακιό» ήξερε ότι δεν πάει για τα πολλά. Αλλά δεν μετανιώνει για τίποτα απ’ όσα της επιφύλαξε η μοίρα «εις τον ρουν της τρικυμιώδους ζωής της».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
«H woke ατζέντα του Μεσοπολέμου», μια έκδοση-ντοκουμέντο

Βιβλίο / Woke ατζέντα είχαμε ήδη από τον Μεσοπόλεμο

Μέσα από τις «12 queer ιστορίες που απασχόλησαν τις αθηναϊκές εφημερίδες πριν από έναν αιώνα», όπως αναφέρει ο υπότιτλος του εν λόγω βιβλίου που έχει τη μορφή ημερολογιακής ατζέντας, αποκαλύπτεται ένας ολόκληρος κόσμος βαμμένος στα χρώματα ενός πρώιμου ουράνιου τόξου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Βιβλίο / Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Μια νέα ερευνητική έκδοση του Ιδρύματος Ωνάση, ευχάριστη και ζωντανή, αφηγείται την ιστορία της πολυκατοικίας αλλά και της πόλης μας με τις μεγάλες και τις μικρότερες αλλαγές της, μέσα από 37 ιστορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Χυδαιότητα, ένα ελάττωμα της νεωτερικότητας

Βιβλίο / Χυδαιότητα, ένα ελάττωμα της εποχής μας

Το δοκίμιο «Νεωτερικότητα και χυδαιότητα» του Γάλλου συγγραφέα Μπερτράν Μπιφόν εξετάζει το φαινόμενο της εξάπλωσης της χυδαιότητας στην εποχή της νεωτερικότητας και διερευνά τη φύση, τα αίτια και το αντίδοτό της.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
«Μαθαίνεις να υπάρχεις μέσα στο γράψιμο και αυτό είναι επικίνδυνο»

Βιβλίο / «Μαθαίνεις να υπάρχεις μέσα στο γράψιμο και αυτό είναι επικίνδυνο»

Μια κουβέντα με τη Δανάη Σιώζιου, μία από τις πιο σημαντικές ποιήτριες της νέας γενιάς, που την έχουν καθορίσει ιστορίες δυσκολιών και φτώχειας και της οποίας το έργο έχει μεταφραστεί σε πάνω από 20 γλώσσες.
M. HULOT
«Τα περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας εκδηλώνονται σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών»  

Βιβλίο / «Τα περισσότερα περιστατικά αστυνομικής βίας εκδηλώνονται σε βάρος ειρηνικών διαδηλωτών»  

Μια επίκαιρη συζήτηση με την εγκληματολόγο Αναστασία Τσουκαλά για ένα πρόβλημα που θεωρεί «πρωτίστως αξιακό», με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου της βιβλίου της το οποίο αφιερώνει «στα θύματα, που μάταια αναζήτησαν δικαιοσύνη».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Η διαμάχη ανάμεσα στην Τζόαν Ντίντιον και την Ιβ Μπάμπιτζ συνεχίζεται και μετά θάνατον σε μια «διπλή» βιογραφία

Βιβλίο / Τζόαν Ντίντιον vs. Iβ Μπάμπιτζ: Μια διαμάχη που συνεχίζεται και μετά θάνατον

Η Ντίντιον και η Μπάμπιτζ πέθαναν με διαφορά έξι ημερών τον Δεκέμβριο του 2021: «Θέλω να πιστεύω ότι η Τζόαν Ντίντιον έζησε μια επιπλέον εβδομάδα από κακία», είχε γράψει τότε μια δημοσιογράφος σε ένα tweet που έγινε viral.
THE LIFO TEAM

σχόλια

1 σχόλια
Τι συμπτωση! Διαβασα και τα δυο βιβλια στα οποια αναφερεστε περσυ το καλοκαιρι. Ενω ο Σαραμανγκου με γοητεψε, προβληματισε, αναζωογονησε...βρηκα τον Κουτσιχωρις εμπνευση, μια ιστορια "τραβηγμενη απο τα μαλλια" και τελιως ανουσια!