ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σας ειχα ξανααπασχολησει με τα πασχαλινα κατορθωματα του συζυγου μου, ο οποιος εθιγη, διοτι του εβαλα τις φωνες, δια -ας πουμε- ασημαντη αφορμη, αρρωστη ουσα και σηκωθηκε μεγα σαββατο μεσημερι και πηγε στους δικους του. Επεστρεψε σε ενα 24ωρο, χωρις βεβαια να δωσει σημαδια ζωης στο ενδιαμεσο ή να παρει το πρωι τα παιδια για χριστος ανεστη. Αφου, ας πουμε, ξεπεραστηκε το σκηνικο αυτο με παραθεση της αποψης της καθε πλευρας (η δικη του θεση: δε μου αρεσει να μου βαΖεις τις φωνες γιατι γινομαι ρεζιλι στη γειτονια ....τς τς τς ευθιξια λεμε!! Και η δικη μου πλευρα, ειμαι αρρωστη κοντα μηνα, οποτε προσεχε γιατι εχω κι εγω τα νευρα μου) ειχαμε και συνεχειες... Η συνεχεια ηταν η εξης... Αφου λοιπον ειχα ενα καλο ιατρικο ανακοινωθεν επιτελους για την κατασταση αυτη, που απο το φαινομενικα κατι απλο και συνηθες, εξελιχθηκε τοσο αναποδα που εφτασα ενα μηνα να μην μπορω να γιατρευτω, του κανα μια κουβεντα για πολλοστη φορα πως θελω να με βοηθησει να στησω κατι στη δουλεια μου, για να ειμαι πιο ανετη, γιατι ενας λογος που παθα και ο,τι επαθα νιωθω πως ειναι το εργΑσιακο στρες (εχω μια επιχειρηση για την ιστορια και ο αντρας μου εχει δικη του δουλεια με μικρη αναμιξη στη δικη μου). Το ολο αυτο εγχειρημα απαιτει πολυ λιγα χρηματα και πολυ μικρη δικη του εφαπαξ ενασχοληση. Βαλθηκε για αλλη μια φορα να με πεισει, πως αυτο που ζητω δε θα λειτουργησει και ανεφερε και τους λογους... Του λεω ολα αυτα που αναφερεις ως εμποδια εγω θα τα λυσω, ξερω πώς, σε παρακαλω απλα κανε αυτο που σου λεω, το χω αναγκη. Η συζητηση συνεχισε ως εξης. Γιατι μου ζητας τη γνωμη μου αφου θα κανεις το δικο σου... Αφου για δικη μου δουλεια προκειται, γνωριζω καλυτερα απαντησα... Κατεληξε πως δεν τον λαμβανω υποψη και δε θελω συντροφο, αλλα σκυλακι στο οποιο να δινω διαταγες και να τις διεκπεραιωνει. Κατεληξα πως αν δεν ειχα παιδια, θα εγκατελειπα καθε προσπαθεια συνεννοησης μαζι του. Ελεος!