ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μόνο να με πάρεις αγκαλιά...δεν πρέπει να σε συγχωρήσω γιατί πάλι τα ίδια θα γίνουν,άλλωστε δεν ήταν η πρώτη φορά όμως νιώθω τόσο αδύναμη για να το κάνω.Δε μπορώ να φύγω,να ξεχάσω αυτά που ζήσαμε ούτε όμως και να σβήσω τα ψέματα και την προδοσία σου..Νιώθω πως με ταπείνωσες,μέχρι κ την τελευταία στιγμή που μιλούσα με αποδείξεις με έβγαζες τρελή,ήξερα την αλήθεια και την ήξερες κι εσυ όμως επεμενες να μου λες ψέματα,σου έδινα την ευκαιρία να παραδεχτείς ότι ήσουν λαθος,ότι έκανες βλακεία και με πλήγωσες όμως βγήκες από πάνω...Άξιζε να τα διαλυσουμε όλα γιατί δεν είχες το θάρρος να παραδεχτείς; Γιατί ήθελες να τονώσεις το εγώ σου; Έβαλες τον εγωισμό σου και την κάθε τυχαία όπως ισχυριστηκες πάνω απο μένα που έλεγες πως ήμουν η ζωή σου.Μακαρι να ξυπνούσα κ να ήταν όνειρο...να μην είχε συμβεί τίποτα...