ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλημέρα.Δεν είσαι τίποτα που αυτά Ανία,απλά λες και εσύ το σωστό από την δική σου πλευρά.Το να αφήνουμε να μας υποτιμάνε είναι καθαρά δικό μας λάθος και πρέπει να το διορθώσουμε πιστεύω..Πάντως για αυτούς που αναφέρεις πως προκαλούν πόνο εσκεμμένα δεν θα τους κρίνουμε εμείς αλλά κάποιος άλλος που μας βλέπει όλους..Εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε σε τέτοιους ανθρώπους είναι να τους πούμε 2 κουβέντες τι είναι το σωστό και αν δεν τις καταλάβουν απλά αποχωρούμε...Όλοι μας έχουμε ψυχή,απλά σε άλλους είναι σε μεγάλο βαθμό καλοσύνης και σε άλλους σε μικρότερο πιστεύω,ανάλογα το τι περνάει ο καθένας και το πώς κρίνει κάποια πράγματα στην ζωή του....Η λεγόμενη "σκατοψυχιά" όμως αν το σκεφτείς δεν πήγε μπροστά κανέναν τους...

Καλημέρα-καλημέρα. :) Λοιπόν, να διευκρινήσω ότι η συγκεκριμένη λέξη που την έβαλες σε εισαγωγικά μου είναι απωθητική και βρίσκω μέχρι και την ύπαρξή της απαράδεκτη. Μπορεί όλοι να γεννιόμαστε με την ίδια ανεκτίμητη αξία αλλά στο τέλος της ζωής μας την έχουμε καθορίσει με τις ίδιες μας τις πράξεις και συμπεριφορές. Αυτό το πιστεύω. Εσύ αυτό τ' αποκαλείς απόθεμα καλοσύνης κι εγώ επιλογές. Προφανώς δεν διαθέτουμε όλοι το ίδιο εύρος επιλογών και μπορεί ο καθένας μας να φτάσει να φερθεί άσχημα. Πολύ άσχημα. Έχουμε δει ολόκληρα έθνη να φέρονται με τρόπο φρικαλέο αλλά θ' αξίζει θυσίες ( γιατί κάποιος άλλος πρέπει να τις κάνει). Α και μιας και το έθιξα, η έννοια της θυσίας δε μ' αρέσει ούτε αυτή, έχουν κατακρεουργηθεί ζωές και ζωές που θ' άνθιζαν αν υπήρχε άλλη λογική. Υ.Γ. Δεν είμαι καλύτερη απ' τους άλλους κι ούτε με νοιάζει. Αναγνωρίζω ότι αυτή η εξομολόγηση απευθύνεται στους πιο ευαίσθητους και πληγωμένους που ζουν μέσα στην αυτοϋποτίμηση. Αυτοί ειδικά έχουν την τάση να υπερεκτιμούν άτομα που φέρονται με άσχημο τρόπο. Σίγουρα τα αίτια παίζουν τον ρόλο τους, αλλά τελικά το αποτέλεσμα στις ψυχές όσων πληγώθηκαν είναι αυτό που μετράει: από ένα πληγωμένο παιδί έως ένα πληγωμένο γατάκι. Δεν έχω σε τρελή εκτίμηση το είδος μας όσο μαθαίνω περισσότερα γι' αυτό να ξέρεις. :Ρ Εκτός απ' την παιδική μας ηλικία, εκεί έχουμε μια καθαρότητα που οι ενήλικες δυσκολεύομαστε να μη πληγώσουμε και να διαχειριστούμε όπως της αξίζει. :)

Ούτε εμένα μου αρέσει η λέξη που έβαλα σε εισαγωγικά για αυτό και την τοποθέτησα έτσι,όπως την αποκαλεί ο περισσότερος λαός για κάποιους ανθρώπους...Μπορούμε να κάνουμε ολόκληρη συζήτηση Ανία μου επάνω σε αυτό το θέμα που ανέπτυξες,αλλά θα κουράσουμε κόσμο εδώ μέσα πιστεύω...Δεν έχεις άδικο επάνω σε αυτά που αναφέρεις αλλά η τοποθέτηση της εξομολόγησης δεν νομίζω να το πήγαινε τόσο μακριά που το πήγαμε εμείς τώρα.. :-* Όπως και να έχει ας προσπαθήσουμε να παραμείνουμε ΑΝΘΡΩΠΟΙ όλοι μας,με τα καλά μας και τα στραβά μας...