ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πώς αντιμετωπίζουμε τη φράση αυτή και πώς βοηθάμε τον έφηβο να μεταβεί στη φάση της ενηλικίωσης? Ένα αγόρι που στο δημοτικό μέχρι την Πέμπτη τάξη δεν βγήκε ποτέ διάλειμμα και το κράταγε από το χέρι η δασκάλα πάντα στο προαύλιο,διαφορετικά έπεφτε πάνω στα παιδιά και τα ενοχλούσα με κλωτσιές και φτυσίματα. Στο λύκειο και το γυμνάσιο έλεγε πολλά ψέματα για να έχει την αποδοχή. Οι συνομήλικοί του τον απέφευγαν και έκανε παρέα με μικρότερης ηλικίας παιδιά. Δευτέρα και τρίτη λυκείου άρχισαν να τόν πλησιάζουν και παιδιά της ηλικίας του, σ'αυτό βοήθησε και το μπάσκετ στο οποίο κάνει πρωταθλητισμό.Τώρα προσπαθεί να αναπληρώσει το κενό των παιδικών του χρόνων, κάνοντας σχέση με ένα κορίτσι τρία χρόνια μικρότερο του αυτός 18 το κορίτσι 15μιση. Στον αθλητισμό είναι αποδεκτός και προσιτός από τα άλλα παιδιά και τους συνομηλίκους του.Έχει παραμελήσει όμως το σχολείο για να χτίσει την κοινωνική του ζωή που είναι πιο σημαντική γι'αυτόν, γιατί την είχε στερηθεί σε μικρότερες ηλικίες. Εξάλλου είναι σίγουρος ότι περνάει την τάξη αφού έχει χαρτί ΔΕΠΥΤα ξεσπάσματά του όμως μεγάλα όταν δεν τον αφήνουν οι γονείς του να βγει έξω με τις παρέες που θέλει και δεν είναι καλές(άτομα που κάνουν ουσίες κτλ),γιατί γνωρίζει και τέτοια άτομα δυστυχώς.Στο στρατό δηλώνει ότι θέλει να πάει με προθυμία αλλά νιώθει και φόβο. Πώς οριοθετείται ο νέος αυτός και πώς συνεχίζει? ΟΙ γονείς του σε απόγνωση!!!!ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ!