Αν δεν είσαι σκληρόπετση γίνεσαι με 2 τρόπους: α) από ανάγκη, αν ξέρεις οτι άμα φύγεις χωρίς να έχεις βρεί κατι άλλο θα μείνεις στο δρόμο, οπότε αναγκαστικά σκληραίνεις για να επιβιώσεις.β) από πείσμα, φιλοδοξία, οτι ακόμα και με εμπόδια θα τα καταφέρω και θα τους δείξω τι αξίζω.Εσύ προφανώς δεν έχεις ούτε το ένα ούτε το άλλο. Έχεις τους γονείς σου που σου προσφέρουν οικονομική στήριξη, και δεν έχεις το πείσμα να κάνεις καριέρα στο αντικείμενο που δούλευες (το οποίο μπορεί να είναι και λογικό, δε λες και τι δουλειά έκανες).Υπομονή κι επιμονή θέλει.
5.6.2018 | 00:20
Φοβαμαι
Εξομολογουμαι ότι φοβάμαι την επόμενη δουλειά (αν βρω κιολας). Είμαι πτυχιούχος άνεργη. Ψάχνω γενικά σε διάφορα ποστα διότι και οικονομικά ερχομαι δύσκολα κι ας ζω με την οικογένεια μου μέχρι να βρω (και αμα) εργασία στο αντικείμενο μου. Έχω φάει αρκετά άκυρα διότι δε θα χρειάζονται ή δεν έχουν ακόμα επικοινώνησει μαζί μου. Τη προηγούμενη μου δουλειά τη άφησα η ίδια γιατί εξαντλήθηκα σωματικά και ψυχολογικά. Τώρα φοβάμαι ην επομενη οποία κι αν είναι αυτη μήπως δε τα καταφέρω ξανά και τα παρατήσω. ΜΑΚΑΡΙ να ήμουν πιο σκληρό πετση θεέ μου πάρα αυτό το ευαίσθητο και αγχωδες άτομο που είμαι πάντως . Πιέζομαι γενικά να βρω δουλεια όσο μπορώ αλλά μέσα μου ξέρω πως άμα πιάσω θα εχω αυτή την ανασφάλεια. Ζηλεύω αλλά άτομα που είναι πιο εργατικά και σκληραγωγημενα. Μακαρι να τα καταφέρω μια μέρα. ...:(((
4
