ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πίστευα ότι ο ανθρωπος δεν αλλάζει, ότι δηλαδή αν κάποιος έχει μια ασχημή συμπεριφορά απεναντί σου, θα συνεχίσει να την έχει. Με το αγόρι μου ειμαστε μαζί 2.5 χρόνια. Οι πρωτοι εξι μηνες της σχέσης ηταν απο απόσταση και όταν ήρθε στην πόλη μου, με έιχε λίγο πολύ γραμμένη και εβαζε σε προτεραιότητα τους φιλους του. Με φουλ χαλαρο προγραμμα βρισκόμασταν 3 φορές την εβδομαδα και ενω γινοταν αυτο παραπονιόταν οτι του λείπω και τα συναφή. Αυτες τις φορες καναμε πρωτοτυπα πραγματα και περναγαμε τελεια. Ο σημερινός μου εαυτός δεν πρόκειται να το αντεχε αυτο ουτε ένα μήνα, αλλά τότε θυμάμαι ότι εκανα υπομονη γιατι αμφισβητούσα την κριση μου. Πρωτη σχεση και δεν ηξερα ακριβως πως να φερθω. Απηύδησα λοιπόν και του ζητησα να χωρισουμε. Δεν ηθελε με τίποτα , εκλαιγε ελεγε μεγαλα λογια και με κυνηγαγε. Εγω είχα πληγωθεί πολύ, διότι πριν φτάσουμε στο σημείο του να χωρισούμε το είχαμε συζητήσει το θέμα και είχε κάνει μονο μισοπροσπάθειες. Εν τω μεταξύ καταλαβα ότι εφταιγα και εγω, γιατι σπάνια επαιρνα πρωτοβουλια να προτείνω εγω πρωτη κατι. Πηρα τον χωρο μου και του εδωσα αλλη μια ευκαιρία. Από τότε θέλει να περνάμε πάρα πολύ χρόνο μαζί και φαινεται πιο ερωτευμένος. Αυτο γινεται εδω και εναμιση χρονο, δεν είναι δηλαδη ότι αλλαξε στιγμιαία τρόπο. Πλεον αναφερει συνεχεια το εμεις, το που θα παμε μαζι, τι θα φαμε μαζι, που θα μεινουμε μαζι και άλλα σχετικα. Οταν τον ρωτησα για αυτην τη ναποτομη αλλαγη, μου ειπε ότι ηθελε παρα πολύ να ειναι μαζι μου και οχι με καποια αλλη, αρα προσαρμοστηκε σε αυτο που ηθελα και περναει και αυτος πολυ πιο ομορφα ενω στην ερχη φοβοταν να δεθει. Δεν ξερω, δεν το σκαλίζω αλλά μου φαινεται πραγματι παραξενο. Ισως φταιει που και αυτου ημουν η πρωτη του σχεση , η που εχει πολυ κακη σχεση με τον χρονο, η που δυσκολευόταν να λεει οχι σε φιλους. Ισως αυτα ειναι ανοησιες και εφταιγε το παθητικο στοιχειο του χαρακτηρα μου που πλεον εχω αποβάλλει εντελώς και σε καθε τομεα.