Γεια χαρά, είμαι κι εγώ στην ίδια φάση Μ εσενα, ήρθα κι εγώ στο πατρικό μου και δουλεύω στην ταβέρνα του πατέρα μου. Όταν ήρθα η κάθε μέρα μου ήταν και ποιο βαρετή και τα ψυχολογικά πάνε κι έρχονται καθώς μου λείπει και ο δικός μου και νιώθω μόνη μου. Τέλος πάντων, άρχιζα να γυμνάζομαι να πηγαίνω κάθε πρωί τρέξιμο και να ασχολούμενος με τη γυμναστική. Η αλήθεια είναι ότι δεν μου έχει φύγει η πίεση και το στρες αλλά όποτε πάω για τρέξιμο νιώθω τόσο όμορφα. Και στη τελική κάθε μέρα πέρα απ' το στρες και τη κούραση κάθε πρωί ξυπνάω και έχω κάτι άλλο στο κεφάλι μου, κάτι για εμενα, κατι που με κάνει να νιώθω όμορφα. Κι εγώ προσπάθησα το βιβλίο αλλά κατέληξα όπως κι εσύ. Οπότε κάνε κάτι για εσένα, άρχισε να γυμνάζεσαι κάνε κάτι για τον εαυτό σου και κάθε μέρα θα είναι διαφορετική.Φιλιά
13.7.2018 | 14:33
Κουρασμένη από το τίποτα
Είμαι φοιτήτρια που ήρθα στο πατρικό για διακοπές έχοντας περάσει όλα τα μαθήματα του εξαμήνου μου και δουλεύοντας κάποιες μέρες σε επιχείρηση εστιασης συγγενών.Τις τελευταίες μέρες νιώθω τόσο απογοητευμένη, δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα. Όλες οι φίλες μου δουλεύουν καθημερινά με καλες απολαβές ενώ εγώ δεν μπορώ επειδή δεν γίνεται να κρεμάσω τους συγγενείς. Η ερωτική μου ζωή είναι όπως και η διάθεση μου... Δεν υπάρχει. Νιώθω ότι δεν έχω κάτι να με γεμίζει, κάτι για το οποίο να ξυπνάω με όρεξη, να θέλω να το εξελιξω.. Να γίνω καλύτερη... Τις τελευταίες μέρες ψάχνω τρόπους να απασχολησω τον εαυτό μου όπως το να διαβάσω ένα βιβλίο, να πάω στην παραλία (μόνη) αλλά καταλήγω να βαριέμαι αφόρητα και έτσι να ξαπλώνω στο κρεβάτι με τις ώρες.Ας με ταρακουνήσει κάποιος.
1