ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μόλις γύρισα απο σινεμά. Και που καθόμουν ήρεμα και περίμενα να αρχίσει η ταινία παρατηρώ 2 σειρές πίσω μου (μη σας φαίνεται παράξενο, ήταν διαγώνια) μια κοπέλα Α-Π-Ι-Σ-Τ-Ε-Υ-Τ-Η.. Δεν έχω λόγια. Κοντά στην ηλικία μου (γύρω στα 25), τόσο όμορφη και γλυκιά... Φορούσε γυαλιά τα οποία την έκαναν ακόμα πιο ωραία και είχα πάθει πλάκα. Δεν εχω ξανανοιώσει έτσι ποτέ και για αυτό δεν μπορούσα να σταματήσω να την κοιτάζω...Προτιμούσα αν ήταν δυνατόν να κοιτάζω εκείνη παρά την ταινία (η οποία ήταν το ίδιο εξαιρετική...). Δε συνοδευόταν απο κάποιον, οπότε ίσως και να ήταν ελεύθερη. Κάτι το οποίο δε θα το μάθω ποτέ, γιατί ως συνήθως δεν είχα το θάρρος να κάνω το οτιδήποτε... Και τώρα δεν ξέρω τι να κάνω, να χαίρομαι που είδα μια όμορφη κοπέλα που πραγματικά με έκανε να νοιώσω ωραία και μόνο κοιτώντας τη ή να βάλω τα κλάματα που είμαι λιγάκι... κότα και πετάω τις ευκαιρίες που προκύπτουν κάθε τόσο; ? Μάλλον το δεύτερο.. Η αλήθεια είναι πως θα ήθελα να τη ξαναδώ αλλά μάλλον δε θα συμβεί αυτό πότε. Οπότε, θα τη ξεχάσω και αυτή και θα πάω παρακάτω... Υ.Γ. Δεν ξέρω γιατί σας τα λέω όλα αυτά, πάντως, αλλα ευχαριστώ που με ακούσατε.. Τουλάχιστον τα έβγαλα απο μέσα μου...