11.8.2018 | 23:25
Τελικά δεν είμαι έτοιμη
Ψες ,μέσω παρέας γνώρισα ένα παλικάρι (ας πούμε τον Α) που φέρνει (εξωτερικά) πολύ σε ένα άτομο του παρελθόντος (ας τον πούμε Β) που "τραβιόμασταν" για κάμποσο καιρό χωρίς τελικά να καταφέρουμε να κάνουμε σχέση για διάφορους λόγους. Η ομοιότητα ήταν τόσο μεγάλη που σάστισα, βυθιστηκα στις σκέψεις μου και όλο το βράδυ συμπεριφερόμουν κάπως περίεργα. Για να μην πω πως ήμουν λιγάκι αγενής απέναντί του και κάπως αντικοινωνική στην υπόλοιπη παρέα.Ντράπηκα για λογαριασμό μου. ΚΑΙ επειδή τον Α τον γνώριζα για πρώτη φορά ,φάνηκε εύθυμο Και άνετο παλικαράκι, ενώ εγώ έκανα σαν βλαμμένο. ΚΑΙ επειδή συχνά πυκνά ο Β τριγυρίζει τόσα χρόνια μες το μυαλό μου και παρηγοριόμουν με τη σκέψη πως αν ανταμωθούν ποτέ ξανά οι δρόμοι μας, αυτήν τη φορά δεν θα το επιτρέψω να τα σκατώσουμε , τουλάχιστον όσο περνάει από το δικό μου χέρι. Όμως έτσι όπως έκανα χθες..... Όχι, τελικα δεν ειμαι έτοιμη ακόμα να μου ξαναδώσει η ζωή δεύτερη ευκαιρία με τον Β.
0