ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
26.8.2018 | 11:06

Βοήθεια χάνω την κόρη μου

Καλησπέρα σας. Η κόρη μου (19 χρονων) έχει εδώ και πολλούς μήνες σχέση με κάποιον,στην οποία υπάρχουν πολλά προβλήματα. Μένουν μακριά και πηγαίνει μονίμως αυτή για να τον βλέπει στην περιοχή του, εκείνος της μιλάει απότομα, εξαφανίζετε πολλές φορές όλλη μέρα και την θυμάται το βράδυ, μιλάει με πρώην του ενώ όταν η κόρη μου μίλησε μια φορά με έναν πρώην της παραλιγο να χωρίσουν, της φέρετε σαν να είναι σκουπίδι, είναι μια κρύο μια ζεστή. Όλο αυτό την έχει κάνει ψυχολογικά ένα κουρέλι, από τότε που έμπλεξε μαζί του δεν είναι καλά ψυχολογικά. Και το χειρότερο είναι ότι δεν ακούει κανέναν, επιμένει ότι είναι ευτυχισμένη μαζί του ενώ φαίνεται πως πιέζεται ψυχολογικά. Τσακώθηκε με όλους τους φίλους της που προσπάθησαν να της ανοίξουν τα μάτια επειδή ήθελαν το καλό της. Εγώ προσπάθησα να της μιλήσω με το καλό και με το κακό και δεν διορθώθηκε. Δεν ακούει κανέναν. Σας παρακαλώ πείτε και εσείς τη γνώμη σας, τι άλλο μπορώ να κάνω για να μην καταστραφεί. Να σημειωθεί ότι πολλές φορές μένει σπίτι του και έρχεται μετα από τρεις και τέσσερις μέρες, παρατάει την οικογένεια της σε δύσκολες στιγμές. Το αγόρι της είναι 17 με πολλά ψυχολογία προβλήματα (γνωρίζω ό,τι έχει κάνει και χρήση ναρκωτικών) και όλα αυτά τα ξεσπάει πάνω της.
4
 
 
 
 
σχόλια
Καλώς την. Λες: "δεν ακούει κανέναν" Για να γνωρίζεις, όμως, τόσα πράγματα για τη σχέση της, μάλλον σου μιλάει. Άρα, μάλλον εσύ δεν ακούς, αυτά που θέλει να σου πει. Μην ξεχνάς, επίσης, ότι εσύ τη μεγάλωσες (υποθέτω), άρα ξέρεις τι συμπεριφορές επαναλαμβανει.Αν δεν καταλαβαίνεις τι λέω, ζήτα βοήθεια από ειδικό.
Δωστης, με τη συμπεριφορά σου, να καταλάβει πως ο, τι και να γίνει θα είσαι εκεί να την περιμένεις χωρίς να την κατακρίνεις. Γίνε η προσωποποιηση της αποδοχής και της κατανόησης ακόμα κι αν δε συμφωνείς. Όσο την κοντράρεις (που βέβαια είναι φυσιολογικό αφού ο φίλος της δεν είναι καλός όπως λες) τόσο δυστυχώς θα αντιδρά και θα απομακρυνεται. Ρώτα την τι κάνει, πώς περνά και αντίστοιχα ρώτα (με ειλικρινές, όσο γίνεται, ενδιαφέρον) και για το φίλο της. Υπενθυμισε της ότι θα είσαι εκεί για 'κείνη κι ότι θέλεις να είναι ειλικρινής μαζί σου. Εξήγησε της πόσο πολύ ανησυχείς. Δηλ. προσπάθησε εσύ να την πλησιάσεις σαν να εισασταν φίλες.Δυστυχώς όμως, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, δε μπορείς να κάνεις και πολλά. Για να μάθουμε πρέπει να πάθουμε μερικές φορές. Εσύ απλά θα έχεις το νου σου να προλάβεις να βγει η κόρη σου όσο γίνεται λιγότερο πληγωμένη από αυτή τη σχέση.
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς να κάνεις και πολλά. Αφού της μίλησες και δεν ακούει, μπορείς να συνεχίσεις να της μιλάς με ωραίο και ήρεμο τρόπο να την προσεγγίσεις σαν φίλη και να της εξηγήσεις. Ή αν υπάρχει κάποιος άλλος άνθρωπος/συγγενής που να τον ακούει περισσότερο να το κάνει εκείνος. Από εκεί και πέρα πιστεύω κάποιες φορές όταν δεν βλέπουμε και δεν καταλαβαίνουμε το λάθος μας, πρέπει να πάθουμε πρώτα για να μάθουμε.
Scroll to top icon