ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βλέπω, εδώ πολλές εξομολογήσεις για μοναξιά... Εγώ δεν την έχω βιώσει την μοναξιά στην ουσία! Πάντα είχα την οικογένεια μου και πλέον έχω πολύ καλόυς φίλους ( είχε υπάρξει μια περίοδος που δεν ειχα καμία φιλία). Οκ μερικές φορές τα βράδια νιώθω μόνη μου όταν ξαπλώνω , αλλά όχι, δεν είμαι μόνη. Την μοναξιά όπως και να έχει την φοβάμαι πάρα πολύ. Σαν παιδί και έφηβη πάντα ήμουν το παιδάκι που έκαναν στην άκρη και αν και πλέον είμαι η κοινωνική κοπέλα που κάνει φίλους παντού η ιδέα της μοναξιάς με τρομάζει πολύ. Αν μείνω λοιπόν ποτέ μόνη, θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου για να μην είμαι μόνη. Τι θα γινόταν άραγε αν ένας άνθρωπος που νιώθει μόνος, πλησίαζε έναν άλλον άνθρωπο που κάθεται μόνος κάπου και του ελεγε " νιώθω μοναχικά , θες να μου κάνεις παρέα"? Απλά αναρωτιέμαι. Μπορεί να φαίνεται κριπι σε εσάς, αλλά στο δικό μου μυαλό φαντάζει απλό και ανθρώπινο.