ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Περασα και περνάω ερωτικη απογοήτευση που μου χει στοιχίσει στον υπερτατο βαθμο.Και όταν λεω υπερτατο βαθμο,εννοώ πως εχω πληγωθει τοσο πολυ απο εκεινον που δε μπορει να το συλλαβει ανθρώπινος νους.Το θεμα ειναι πως μετα απο αυτο εχω γινει μοναχικη,οταν βγαινω εξω(με παρότρυνση φιλων παντα για να νιωσω καλυτερα) και με πλησιάζει κάποιος για φλερτ τον διώχνω και ειμαι τερμα απόμακρη και ακαταδεχτη.Κι αυτο γιατι πρωτον δε θελω κανεναν ερωτικο σύντροφο εκτος απο εκείνον(θα μου πάρει πολυ χρονο να θελήσω ξανα αλλον για επαφη και γενικα)και δεύτερον ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΛΈΟΝ ΝΑ ΓΝΩΡΊΣΩ,ΝΑ ΜΙΛΉΣΩ ΜΕ ΚΆΠΟΙΟΝ ΚΑΙ ΑΡΓΌΤΕΡΑ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΩ.ΔΕ ΘΕΛΩ ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ.ΠΟΝΑΩ ΤΟΣΟ ΜΑ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ.ΥΠΟΦΕΡΩ.ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΞΑΝΑ ΤΑ ΙΔΙΑ.ΔΕ ΘΑ ΕΡΩΤΕΥΤΏ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ.επιλέγω τη μοναξια κι ας ειμαι πολυ μικρή ακομα.