18.10.2018 | 20:18
ποτέ δεν μας διάλεξαν
Άκουσα, διάβασα, τέλος πάντων έφτασαν στ' αυτιά μου κάποια σχόλια ότι κάποιοι άνθρωποι δεν μπορούν να διαχειριστούν με τίποτα την απόρριψη κι ότι δε ρίχνουν τις προσδοκίες τους και έχουν θέσει υψηλούς στόχους όσον αφορά το άλλο φύλο γι' αυτό είναι μόνοι.Ή ότι επειδή κάποιοι, κυρίως συγγενείς ή γνωστοί του/της έλεγαν πόσο όμορφος/η είναι, τώρα πώς γίνεται και ο άλλος/η τον/την απορρίπτει.Κι ότι αυτό δεν μπορούν να χωνέψουν.Κι ότι λένε πως σε όλο αυτό παίζει ρόλο και η τεχνολογία, το διαδικτυακό φλερτ της εποχής που οι άνθρωποι φοβούνται να εκτεθούν στο κατ' ιδίαν.Μια σκέψη πάνω σε αυτό: Ο πατέρας μου πέθανε όταν ήμουν οχτώ χρονών, δεν πρόλαβε να μου κάνει κανένα κομπλιμέντο γιατί δεν με είδε να μεγαλώνω. Ούτε όσο ζούσε μου έκανε. Για τίποτα, πόσο μάλλον εξωτερική εμφάνιση που εντάξει πόσο να έχει αναπτυχθεί η εξωτερική εμφάνιση στα οχτώ χρόνια ενός ανθρώπου. Πέθανε το 1992.Η μητέρα μου πέθανε το 2005, όταν ήμουν είκοσι ενός ετών. Με μεγάλωσε με θυσίες, αγάπη αλλά χωρίς κανένα κομπλιμέντο για εξωτερική εμφάνιση αλλά και γενικά κομπλιμέντα. Πάντα όμως σωστή και δίκαια απέναντί μου.Άρα δεν ισχύει για όλους ότι μεγαλώνουν με κομπλιμέντα από τον περίγυρο ή το οικογενειακό περιβάλλον κι ότι μετά αδυνατούν να δεχτούν ότι κάποιο άτομο τούς απορρίπτει.Με απορρίπτουν καλοπροαίρετα από τα φοιτητικά μου χρόνια και τα μαθητικά, από τότε μέχρι τώρα κοπέλες, οι οποίες μού ξεκαθαρίζουν από την αρχή πως δεν ενδιαφέρονται για κάτι ερωτικό μαζί μου, χωρίς εγώ να έχω αναφέρει ποτέ κάτι τέτοιο. Κάποιες από αυτές στο πέρασμα των χρόνων υπήρξαν για κάποιο χρονικό διάστημα φίλες μου, μοιραστήκαμε ενδιαφέροντα πράγματα, μετά χαθήκαμε.Δεν έχω ποτέ στάνταρντς εμφάνισης για το αντίθετο φύλο, ΔΕΝ με ενδιαφέρει η εξωτερική εμφάνιση, μόνο η καλή ψυχή. Και η καλή συμπεριφορά.Αυτό ακολούθησα και στη μοναδική σχέση της ζωής μου, την μοναδική που έκανα κι ευχαριστώ την υπέροχη πρώην μου Άννα που με διάλεξε.Είμαι ένας άνθρωπος που όλο με απέρριπταν, μέχρι που σταμάτησα να προσπαθώ. Μεγάλωσα στα nineties, ενηλικιώθηκα στα δύο πρώτα χρόνια των zero years οπότε δεν είχα ποτέ ιδιαίτερο πάθος με την τεχνολογία, δεν φλερτάρω ποτέ ούτε τώρα ούτε ποτέ κι ούτε έχω σόσιαλ μίντια.Έχω γνωρίσει ελάχιστους ανθρώπους σαν και μένα (με κάποια από τα παραπάνω δηλαδή) κι έχω να πω από τη μεριά μας πως δεν είναι έτσι όπως βιάζεστε να πείτε.Το ότι κάποιοι άνθρωποι , γυναίκες ή άντρες, μένουν ολομόναχοι στη ζωή δεν είναι ούτε επειδή έχουν υψηλά στάνταρντς για τους άλλους και δεν τα ρίχνουν, ούτε λόγω τεχνολογίας και φλερτ μέσω αυτής ούτε λόγω του ότι μεγάλωσαν με κομπλιμέντα από τον περίγυρο περί ομορφιάς τους.Έχουμε επίγνωση του ότι είμαστε άσχημοι και ατελείς, ποτέ δεν ακούσαμε κομπλιμέντα.Ποτέ ή σχεδόν ποτέ δεν μας διάλεξαν. Αυτή είναι η αλήθεια.Αφήστε λοιπόν τα εύκολα συμπεράσματα όσοι είστε επιθυμητοί.