ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το πως γνωρίζεις κάποιον, τον ερωτεύεσαι, του δίνεις ενα κομμάτι σου και στο τέλος πληγώνετε ο ένας τον άλλον και γινεστε δύο ξένοι, μου φαίνεται πολύ στενάχωρο. Το πως ο έρωτας αντί για αγαπη γίνεται φθορά και συνήθεια μου φαινεται επίσης πολύ στενάχωρο. Είμαι 20 και έχω κάνει δύο σχέσεις, η πρώτη κράτησε 2 χρόνια και εδώ και λίγο βρίσκομαι στην δεύτερη. Είμαστε ερωτευμένοι και περνάμε πολύ όμορφα, απλά που και που σκέφτομαι ότι πιθανότατα κάποτε θα τον κοιταω και θα μου σπάνε τα νευρα και αυτός θα βαριέται με το που με βλέπει και ετσι θα χωρίσουμε. Θα μου πεις και τι με αυτο; Ουδείς αναντικατάστατος. Θα σου πω μα ναι φυσικα...Αλλα να! Θα ήθελα κάποτε να γνωρίσω κάποιον που θα θέλω συνειδητά να είμαι για παντα μαζί του και θα θέλει και αυτός το ίδιο..! Το εχω δει να συμβαινει και το θελω και εγω στην ζωή μου. Οι γονεις μου ειναι μαζι 25 χρόνια και ποτέ δεν πληγωσαν ο ενας τον αλλον και κοιτιουνται ακόμα σαν ερωτευμένοι.