ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το επί εναν μηνα αγόρι μου, κάνει μαθηματα τανγκο. Τα κάνει απο τοτε που γνωριστηκαμε δηλαδη εδω και εναν χρονο. Εγω του αρεσα απο τοτε, αλλα επειδη ειχα σχεση ημασταν και καλα φιλαρακια και τον ψιλοαπεφευγα. Εναν χρονο δεν εκανε κατι με αλλη κοπελα και καθε φορα που τον ρωταγα μου λεγε οτι δεν του εχει κανει κλικ καμια, μαλλον γιατι σκεφτοταν εμενα. Ομολογω πως αν και θεωρητικα δεν εχω προβλημα με τα μαθηματα που κανει, ισως ενδομυχα να νιωθω μια μικρη ανασφαλεια και απλα ηθελα να το πω. Βεβαια μεχρι και αυτο το μικρο τσιμπημα ζηλειας που νιωθω το βλεπω θετικα, γιατι μεχρι τωρα μου εχει δειξει πολυ καλα σημαδια και τεραστιο ενδιαφερον. Αυτο που με καθησυχαζει ειναι πως συνεχιζει να μου λεει με μανια να παω και εγω στα μαθηματα. Αν πηγαινε προκειμενου να γκομενισει δεν θα με ηθελε εκει σκεφτομαι. Περυσι ηθελα πολυ να ξεκινησω τα μαθηματα και εγω, αλλα ο πρωην μου θα βραχυκλωνε ,ετσι δεν το τολμησα. Νιωθω καπως ομορφα τωρα λοιπον που θα μπορεσω επιτελους να τα παρακολουθησω και εγω και που θα μπορω να χορευω και με το αγορι μου...