ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
6.11.2018 | 13:28

.

Ένας φίλος μου είναι μάρτυρας του Ιεχωβά και φοβάμαι μην προσπαθεί να με κάνει έναν από αυτους.Πιστευετε ότι μια τέτοια φιλια μπορεί να υπάρξει ανεξαρτήτως της θρησκείας;Μερικές φορές μου φαίνεται πολύ περίεργος όπως ακριβώς και τα τελειωμένα πιστεύω τους.
16
 
 
 
 
σχόλια
Φυσικα και ναι... Αν ηταν ετσι, μονο εναν φιλο θα ειχα στην ζωη μου... :P ολοι οι υπολοιποι ειναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι και Ινδουιστες...Τωρα αν δες οτι συνεχίζει να σου τα πρηζει μετα που του πεις οτι δεν ενδιαφέρεσαι, τοτε στειλτον...
Εγώ φοβάμαι τους χριστιανούς ορθόδοξους που στην ευαίσθητη ηλικία ενός μωρού το βουτάνε με τη βία στην κολυμπήθρα, το πιάνουν κάτι παπάδες με τις χερούκλες τους, το ρίχνουν με τη βία σε μια κολυμπήθρα και το βγάζουν απότομα λίγο πριν πνιγεί.Κι αυτό το κάνουν χωρίς το άτομο που το δέχεται να μπορεί να αντιδράσει , χωρίς να το ρωτήσουν, επειδή είναι μωρό.Κι αυτό το λένε βάφτιση.Ούτε στο Σατανισμό δεν κάνουν τέτοια βασανιστήρια.Φοβάμαι επίσης τους χουντικούς φασίστες της γειτονιάς μου που έκαναν συγκεντρώσεις για το μακεδονικό σε εκκλησίες της γειτονιάς μου και μας μοίραζαν φυλλάδια για το χάραγμα του θηρίου κι ότι όποιος δε γίνεται χριστιανός ορθόδοξος πρέπει να προσηλυτίζεται ακόμα και με τη βία ή να τιμωρείται ως άπιστος, έτσι έγραφαν τα φυλλάδια που μας μοίραζαν στη γειτονιά μου.Γενικά όλες οι θρησκείες είναι ανάγκη να πιστέψει ο άνθρωπος σε κάτι που δεν υπάρχει.Αν ο φίλος σου δεν είναι κολλημένος και δεν προσπαθεί με πίεση να σε κάνει να πιστέψεις(όπως κάνουν οι χριστιανοί ορθόδοξοι) δε βλέπω για ποιό λόγο να ανησυχείς.Παραμύθια πιστεύουν κι αυτοί όπως κι όλοι οι πιστοί όλων των θρησκειών.
H πίστη του κάθε ανθρώπου είναι ένα ιδιαζόντως προσωπικό πράγμα, καθένας την σφυρηλατεί ή την αποδομεί μόνος του. Εντούτοις η λέξη "εκκλησία" προσδιορίζει τη συγκέντρωση πιστών (κάποιου κοινού δόγματος), επομένως υπάρχει και μια ανακούφιση στο μοίρασμα της πίστης προφανώς. Το να είσαι ανοιχτόμυαλος σημαίνει, εκτός από το να είσαι ορθολογιστής, να μπορείς να επιτρέπεις στον άλλο να έχει τα δικά του πιστεύω, όσο κι αν διαφωνείς με αυτά. Ο προσηλυτισμός είναι άλλο πράγμα και απαγορεύεται και δια νόμου, επομένως όσο ο ένας δεν προσπαθεί να αλλάξει τον άλλον μπορεί να υπάρξει σημείο επαφής.
συμφωνώ απόλυτα με αυτά που γράφεις, απλά μια επισήμανση σε σχέση με τον προσηλυτισμό. Εάν ο άλλος δεν χρησιμοποιεί βία για να σε κάνει να ασπαστείς τα πιστεύω του, είναι λίγο αστείο να μιλάμε για προσηλυτισμό.. εκτός αν αναφερόμαστε σε κάποιον διανοητικά ανάπειρο ή σε κάποιο ανήλικο παιδί.
Κοίτα, υπάρχουν και υπόγειοι τρόποι προσηλυτισμού, η βία δεν φαίνεται διά γυμνού οφθαλμού πάντοτε. Παράδειγμα "δεν θα σε αγαπάμε εμείς οι γονείς αν δεν πιστεύεις τα ίδια που πιστεύουμε κι εμείς" (και το παιδί μπορεί να είναι ενήλικο, ωστόσο η αποδοχή κι αγάπη των γονιών συνεχίζει να μετράει) ή "για να ακολουθήσεις τον τρόπο ζωής μου και να είμαστε μαζί ως ζευγάρι πρέπει να πιστεύεις τα ίδια πράγματα με μένα". Βέβαια εδώ που ο συσχετισμός είναι φιλικός είναι πιο light το μέσο πίεσης, ωστόσο δεν ξέρω και πόσο χειριστικό μπορεί να είναι το εν λόγω άτομο και πόσο δεκτικό χειρισμού το υποκείμενο της ερώτησης. Γενικώς είναι λεπτοί χειρισμοί αυτοί κι εμείς υποθέσεις κάνουμε τελικά.
Πολύ σωστό! Άλλα σκέψου και το εξής,τυχαίο παράδειγμα αν ο σύντροφός σου είναι χειριστικός και προσπαθεί να σου υποβάλει τις δικές του προτιμήσεις πχ απο το σεξ μέχρι.. στο που θα πάτε διακοπές, Αυτό καθόλα νόμιμο δεν είναι; υπάρχει κάποιος νόμος να το αποκλείει; Οχι. Αν προσπαθεί να σου υποβάλει τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις ( υποθέτουμε έχετε διαφορετικές :P ) εδώ υπάρχει νόμος.. είναι παράνομο.. χμμ ποια η διαφορά δηλαδή στο πρώτο και στο δεύτερο; Το ζήτημα είναι καθαρά στην δύναμη της βούλησης του κάθε ανθρώπου. Αν λες με προσηλυτίζει κάποιος, ουσιαστικά είναι σαν να λες είμαι ένα άβουλο όν! επίσης κατά κάποιον τρόπο (τουλ. στα μάτια μου) το κομμάτι του προσηλυτισμου της παράγραφου 2 του άρθρου 13 του Συντάγματος: 2. Κάθε γνωστή θρησκεία είναι ελεύθερη και τα σχετικά με τη λατρεία της τελούνται ανεμπόδιστα υπό την προστασία των νόμων. Η άσκηση της λατρείας δεν επιτρέπεται να προσβάλλει τη δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη. Ο προσηλυτισμός απαγορεύεται.έρχεται σε αντίθεση με την παράγραφο 1 του άρθρου 14:1. Καθένας μπορεί να εκφράζει και να διαδίδει προφορικά, γραπτά και δια του τύπου τους στοχασμούς του τηρώντας τους νόμους του Κράτους.δηλαδή μπορώ να εκφράζω και να διαδίδω προφορικά τους στοχασμούς μου, άλλα αν προκειτε για στοχασμούς θρησκευτικού περιεχομένου...οοπαα είναι προσηλυτισμός απαγορεύεται!! :P
Νομοθετικά υφίσταται ελευθερία του λόγου (στο κράτος μας, όπου η ανεξιθρησκεία είναι επιτρεπτή αλλά ταυτόχρονα υπάρχει κυρίαρχο θρήσκευμα, το χριστιανικό ορθόδοξο), όμως διαχωρίζεται από τον προσηλυτισμό που αποτελεί εξωτερική έκφραση θρησκευτικότητας. Δηλαδή μου φαίνεται ότι συγχέεις ελαφρώς μια διαφοροποίηση: την ελευθερία θρησκευτικής πεποίθησης (πιστεύω σε ό,τι θέλω, ακόμα και στο ιπτάμενο μακαρονοτέρας ή στους εξωγήϊνους από το άλφα του κενταύρου) από την ελευθερία άσκησης θρησκείας (δηλαδή μια εξωτερική έκφραση της θρησκευτικότητάς μου που αφορά συναθροίσεις, δημόσιο λόγο, θρησκευτικά έθιμα που ενδέχεται να αντιβαίνουν στα χρηστά ήθη ή το δημόσιο συμφέρον). Δεν είναι όλες οι θρησκείες εγκεκριμένες από το ελληνικό κράτος (πχ. η σαϊεντολογία δεν είναι, κι εφόσον δεν λαμβάνει ανάλογη έγκριση δεν τυγχάνει και την προστασία της ελεύθερης άσκησής της όπως η ίδια ορίζει. Εξ ου και παρουσιάζεται ως μη κερδοσκοπικό σωματείο κι όχι ως επίσημη θρησκεία). Αντίθετα το άρθρο 13 του Συντάγματος μιλάει για "όλες τις γνωστές θρησκείες" προσδιορίζοντας έτσι μια κρατική έγκριση του ποιές θρησκείες μπορούν να αξιώσουν επίσημα ιερά, ιερατείο, δημόσιες εκδηλώσεις κλπ. Είναι η ελευθερία ασκήσεως της θρησκείας που επιτρέπει το διδάσκειν και εκπαιδεύειν στην θρησκεία (όπως ας πούμε γίνεται στα σχολικά θρησκευτικά), επομένως η μικρή αυτή φαινομενικά διαφοροποίηση παίρνει σημασία τεράστια όταν πρόκειται για μη επίσημες εγκεκριμένες θρησκείες.Αναλυτικά:http://www.greeklaws.com/pubs/uploads/2960.pdfEπειδή η θρησκεία έχει δομηθεί ως οδηγός ηθικής σε χρόνια που ο νόμος είχε μικρότερη ορθολογιστική ισχύ πάνω σε ημιάγριους πληθυσμούς της ερήμου, είναι φυσικό επόμενο να χρησιμοποιεί έντονα το ψυχολογικό στοιχείο και να πατάει σε προαιώνιους φόβους του ανθρώπου για να επιβληθεί. Η επιρροή της επομένως είναι πολύ ισχυρότερη, ιδιαίτερα σε άτομα με μειωμένη πρόσληψη Διαφωτισμού (που καθόλου άβουλα δεν τα κάνει αυτό, ο Διαφωτισμός είναι μια πολιτιστική κατάκτηση από την οποία δεν έχει ωφεληθεί όλη η ανθρωπότητα), από ότι το πού θα πάει διακοπές ένα ζεύγος.Ακόμη όμως και για το θέμα του σεξ που αναφέρεις, η έννοια του νομοθέτη είναι να διευθετήσει τέτοιες παραμέτρους που να ευνοούν την συναίνεση των συμμετεχόντων, και οποιαδήποτε παραβίαση αυτής (τουλάχιστον επί του αμιγώς νομικού κομματιού, επειδή υπάρχουν σίγουρα γκρίζες ζώνες) ονοματίζεται "προσβολή της γεννετήσιας αξιοπρέπειας" ή "συζυγικός βιασμός". Γενικώς ο νομοθέτης οφείλει να προστατεύει τους πάντες, λογικούς, παράλογους, άλογους, βουλητικούς και άβουλους, ισόποσα. Αυτή είναι κι η ομορφιά του νόμου.
die another dayτο "ελλάς ελλήνων χριστιανών" είναι ένα πλαίσιο με διάρκεια ζωής μόλις 100 ετών (από το 1922) Μέχρι τότε η ελληνική επικράτεια ήταν ένα συνοθύλευμα λαών και θρησκειών και σε όλους φαινόταν απόλυτα φυσιολογικό. Έκτοτε βέβαια έχει γίνει μια υποχρεωτική κομποστοποίηση (για ιστορικο-πολιτικούς λόγους) η οποία έχει το αποτέλεσμα να μας φαίνεται εντελώς παράλογο οτιδήποτε άλλο. Το πρόβλημα δεν είναι η συρρίκνωση της ορθοδοξίας ή της ελληνικότητας (δεν βάζω μέσα άλλα κοινωνικά προβλήματα επειδή είναι τεράστιο ζήτημα), το πρόβλημα είναι ότι οι ιδέες αυτές (και οι δύο) έχουν σταματήσει να είναι νέες και να παράγουν, είναι πλέον στέρφες. Ο πατριωτισμός δεν μπορεί να εδράζεται πάνω σε ερείπια, πρέπει να ανατροφοδοτείται από την βάση του. Ο τεχνητός διχασμός που κατατρύχει την σύγχρονη ιστορία μας (αλλά και την παλιότερη, μην νομίζετε...αθηναίοι-σπαρτιάτες, ενωτικοί-ανθενωτικοί, κλπ) είναι η Νέμεσή μας. Αν δεν ενσωματώσει ο ελληνισμός νέες δυνάμεις, σε επίπεδο να θέλουν να αποκαλούνται και να νιώθουν έλληνες, τότε θα χαθεί. Για το θέμα της αντιμετώπισης της διαφορετικότητας, στα καθημερινά, στα θρησκευτικά, στα ερωτικά...το Άλλο τρομάζει. Δυστυχώς. Και για να πάψει να τρομάζει πρέπει να το γνωρίσουμε. 'Ομως πώς να το γνωρίσουμε αφού τρομάζει in the first place? Ιδού το παράδοξο...
Ναι, δεν λέω. Μίλησα και γενικότερα. Διάβασε πάντως και το link που έβαλα, το εξηγεί καλά για τον προσηλυτισμό και τα αθέμιτα μέσα (ποιά είναι και πώς και πότε, ας πούμε τα φυλλάδια δεν θεωρούνται προσηλυτισμός)
Scroll to top icon