Απ τη μια ναι είναι λογικό να νιώθεις έτσι απ την άλλη ήσουν μικρότερη πιο ανέμελη κ σίγουρα ένιωθες πιο δυνατή μιας κ αυτες τις ηλικίες κάτι η αισιοδοξία κάτι η άγνοια κινδύνου σε κάνει να αισθάνεσαι τετραπέρατος.. Όμως το περιγράφεις εκτός κ αν κάνω λάθος σαν μην είναι δική σου επιλογή..Δεν είναι δειλία να γυρίσεις πίσω αν αυτό θες..Όχι υπό την έννοια του τα τινάζω όλα στον αέρα..Αλλά τι χρειάζεσαι ως βάση για να είσαι εσύ καλά
19.11.2018 | 05:08
04:08 ακόμα ξύπνια
Ενα χαος.. δε ξερω απο που να αρχισω.. εχω τοσα πολλα να εξομολογηθω αλλα ξαφνικα ολα φαινονται ιδεες σκορπιες στο κεφαλι..εκλεισα τα 25 και απλα νιωθω οτι απο τα 19 μου σταματησε ο χρονος ομως τα χρονια περνουν.. ετσι οπως περασε η σχολη αλλα τιποτα δε καταλαβα, ετσι οπως μολις τελειωσα το λυκειο ηρθα σε αλλη χωρα αλλα ακομα δε καταλαβα γιατι.. για καλυτερο μελλον ειπαν οι γονεις μου αλλα εγω ειχα τα παντα στην ελλαδα.. 25 χρονων και να νιωθω οτι δεν εχω τιποτα αλλο να δωσω.. δεν ειμαι ικανοποιημενη.. στην αθηνα ημουν καποια.. ειχα τις φιλιες μου, την οικογενεια μου και.. αυτον.. τα ειχα ολα.. τωρα ειμαι εδω και απλα νιωθω πολυ αδυναμη και δειλη να τα τελειωσω ολα και να κανω μια μεγαλη αλλαγη στη ζωη μου.. και με θυμαμαι στα 18 που ολος ο κοσμος μου ανηκε και εγω τα μπορουσα ολα..το χειροτερο ειναι οτι ολα προχωρανε ενω εσυ μενεις πισω..
2
