ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν πιστεύω τίποτε μου έλεγε, ξανά και ξανά. Δεν πίστευε στους ανθρώπους δεν πίστευε κανέναν και τίποτε. Και κάπως έτσι το διαλύσαμε, γιατί ένιωθα να με προσβάλλει κάθε φορά που μου το έλεγε αυτό. Όσο και να προσπαθούσα να αγνοήσω αυτά τα λόγια δεν γινόταν, τα έλεγε πολύ συχνά. Κατάλαβα ότι άλλα σκεφτόταν, άλλες σχέσεις που δεν είχε ξεπεράσει και θα την πλήρωνα εγώ. Δεν με έβλεπε σαν ξεχωριστό άνθρωπο, δεν πίστευε τίποτε και κανέναν προφανώς μαζί κι εμένα. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί τα έλεγε αυτά, αν δεν με ήθελε γιατί δεν το τελείωνε; Ήταν τόσο κουραστικό, ελπίζω να βρω έναν άνθρωπο να πιστεύει σε εμένα δεν κορόιδεψα ποτέ κανέναν δεν το αξίζω να με αμφισβητούν.