ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Για την ακρίβεια με ξενέρωσε εντελώς με την συμπεριφορά του. Δεν εχαμε ποτέ μας σχέση. Μόνο ένα απλό (εντελώς απλό) φλερτ. Αλλά εγώ τον είχα ερωτευτεί. Δεν υπήρξε όμως ανταπόκριση και σταματησαμε να μιλάμε. Αλλά εγώ τον σκεφτόμουν και μου έλλειπε. Πλέον τον σκέφτομαι και δεν μου δημιουργεί κανένα συναίσθημα. Δεν ξέρω καν αν τον αντιπαθώ ή τον συμπαθώ. Μάλλον περισσότερο αδιαφορώ. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες στιγμές που μου λείπει. Όχι αυτός καθεαυτος όπως είναι τώρα - όπως κατάλαβα τελικά τον χαρακτήρα του και το στυλ του - αλλά μου λείπουν οι έστω και μηδαμινές στιγμές μαζί του κάνοντας με να θέλω να ξανανιώσω όπως τότε - που όμως δεν μπορώ να νιώσω για αυτόν πλέον ευτυχώς. Απλά θυμαμαι το βλέμμα του, το χαμόγελο του, τον τρόπο που μιλούσε και τις κινήσεις του. Τώρα όλα αυτά δεν έχουν καμία σημασία αλλά θέλω να ξανανιωσω ερωτευμένη με κάποιον άλλον. Θέλω κάποιον που θα με γοητεύσει, αλλά να υπάρχει και ανταπόκριση. Δεν θέλω να ξαναζήσω αυτο που έγινε με τον άλλον. Έκανα πολύ καιρό να τον ξεπεράσω. Τώρα δεν μου αρέσει κανένας και νιώθω αυτό το κενό μέσα μου και αυτήν την θλίψη που προκαλεί η μοναξιά...